Ανταποκριτής του Balkans.com Business News - 20.07.2012
Οι Τραπεζίτες ελέγχουν τον κόσμο! Αυτό συμβαίνει σύμφωνα με Ελβετούς ερευνητές οι οποίοι, μέσα σε μια εξαντλητική επιστημονική έρευνα, εξέθεσαν εμπεριστατωμένα ένα σχέδιο που δείχνει τους αληθινούς αρχιτέκτονες της παγκόσμιας δύναμης
Από τους ελευθεροτέκτονες ως το C.F..R και την Μπιίλντεμπεργκ, η πεποίθηση πως μυστικές ομάδες ελέγχουν το οικονομικό και πολιτικό σύστημα του κόσμου είναι απολύτως πιθανή και παλιά όσο ο ίδιος ο ανθρώπινος πολιτισμός.
Αλλά ενώ οι αγανακτισμένοι της Wall Street υπερέβαλλαν ελαφρώς όταν ονόμασαν αυτούς καθαυτούς το “99 %”, μια νέα μελέτη που διεξήχθη από το Ελβετικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας στην Ζυρίχη τελικά δείχνει ότι δεν είναι τόσο μακριά (η αλήθεια) από αυτό.
Σχεδιάζοντας από μία βάση δεδομένων του 2007 του Orbis,η οποία περιλαμβάνει 37.εκατομύρια εταιρίες και επενδύσεις που εκτείνονταν παγκόσμια, οι ερευνητές εστίασαν σε 43.000 υπερεθνικές εταιρίες και την κοινή τους ιδιοκτησία, η οποία τις ένωνε. Βασισμένοι στη ανάλυση τους, οι Ελβετοί ανακάλυψαν ότι ο πυρήνας των εταιριών, η πλειοψηφία των οποίων είναι στον τραπεζικό τομέα, αποφέρει τεράστια δύναμη πάνω στην παγκόσμια οικονομία, όπως αναφέρει το εβδομαδιαίο περιοδικό «New Scientist».
Μέσα σε αυτή την ομάδα, 1.318 εταιρίες με συνυφασμένες ιδιοκτησιακές δομές ήταν κατά μέσο όρο συνδεδεμένες με άλλες 20 εταιρίες. Αντιπροσωπεύοντας περίπου το 20 τοις εκατό των διαχειριζόμενων πόρων, η μελέτη υπέδειξε επίσης ότι αυτή η ομάδα των 1.318 ελέγχει τον όγκο των μεγαλύτερων blue chip και βιομηχανικών εταιριών. Σε αντιστοιχία προς την πραγματική οικονομία - το τμήμα που παράγει πραγματικά αγαθά και υπηρεσίες- προσλαμβάνουν περίπου το 60 τοις εκατό των παγκόσμιων πόρων.
Η ομάδα κατέστη ικανή να διασπάσει αυτό το γκρουπ σε αυτό που περιγράφουν ως «υπέρ-οντότητα» 147 εταιριών που ελέγχουν το 40 τοις εκατό του πλούτου του δικτύου.
Και όσον αφορά τα 50 κορυφαία γκρουπ μέσα στην υπέρ-οντότητα, κάποια θα ήταν οικεία σε εκείνους που κατασκηνώνουν στο κεντρικό Μανχάταν τον τελευταίο μήνα.
Η ομάδα κατέστη ικανή να διασπάσει αυτό το γκρουπ σε αυτό που περιγράφουν ως «υπέρ-οντότητα» 147 εταιριών που ελέγχουν το 40 τοις εκατό του πλούτου του δικτύου.
Και όσον αφορά τα 50 κορυφαία γκρουπ μέσα στην υπέρ-οντότητα, κάποια θα ήταν οικεία σε εκείνους που κατασκηνώνουν στο κεντρικό Μανχάταν τον τελευταίο μήνα.
Ο οργανισμός της Εθνικής τράπεζας της Αμερικής, η Morgan Stanley, Goldman Sachs Group Inc, Merrill Lynch & Co Inc, και η JP Morgan Chase & Co περιέχονταν στις κορυφαίες 25 επιχειρήσεις.
Έτοιμος να αποδιώξει κάθε κριτική ότι αποκλειστικά και μόνο επινόησαν άλλη μία θεωρία συνωμοσίας, ο Glattfelder επιμένει ότι η έρευνά τους βασίζεται σε απτά στοιχεία και αποδείξεις.
«Η πραγματικότητα είναι τόσο πολύπλοκη, που πρέπει να ξεφύγουμε από το δόγμα, είτε είναι θεωρίες συνωμοσίας είτε ελεύθερη αγορά», ισχυρίζεται ο James Glattfelder. «Η αναλυση μας είναι βασισμένη στην πραγματικότητα» πρόσθεσε, σύμφωνα με το εβδομαδιαίο περιοδικό.
Η πιο πρόσφατη μελέτη των Ελβετών ερευνητών χτίστηκε πάνω σε παλαιότερες οικονομικές θεωρίες, που επίσης αναγνωρίζουν τέτοια συστηματική επικέντρωση πλούτου.
Το 1906, ένας οικονομολόγος με το όνομα Vilfredo Pareto ανακάλυψε ότι περίπου το 20 τοις εκατό του πληθυσμού στην γενέτειρά του, την Ιταλία, ελέγχει το 80 τοις εκατό της γης. Αυτή η παρατήρηση έγινε γνωστή ως η αρχή του Pareto.
Το 1906, ένας οικονομολόγος με το όνομα Vilfredo Pareto ανακάλυψε ότι περίπου το 20 τοις εκατό του πληθυσμού στην γενέτειρά του, την Ιταλία, ελέγχει το 80 τοις εκατό της γης. Αυτή η παρατήρηση έγινε γνωστή ως η αρχή του Pareto.
Ο Παρέτο επίσης ανακάλυψε ότι ενώ η ατομική αναλογία πλούτου και ελέγχου μπορεί να ποικίλλει από χώρα σε χώρα, η πραγματική κατανομή είναι πάντα η ίδια. Τουτέστιν, ο φυσικός πλούτος, ανεξάρτητα από την ανθρώπινη προσπάθεια, τείνει να συσσωρεύεται παρά να εξαπλώνεται. Αυτή η συσσώρευση οδηγεί στην συμπύκνωση πλούτου, μια θεωρία ευρύτερα αποδεκτή ως η ιδέα ότι τα χρήματα δημιουργούν χρήματα. Και αν λιγότερο από το ένα τοις εκατό των εταιριών της δημοσκόπησης ελέγχουν το 40 τοις εκατό του πλούτου, αυτό σημαίνει ότι ελάχιστοι έχουν καταφέρει να συγκεντρώσουν αστρονομικά ποσοστά πλούτου σε λιγοστά χέρια.
Για τους ερευνητές, ωστόσο, το ζήτημα της συγκέντρωσης του πλούτου ήταν λιγότερο σημαντικό από το πόσο βαθιά το δίκτυο είναι ενσωματωμένο.
Όπως έδειξε και η οικονομική κρίση του 2008, όταν μια σχετικά μικρή ομάδα ασκεί τεράστια δύναμη πάνω στην παγκόσμια οικονομία, τα λάθη τους θα επηρεάσουν ολόκληρο τον κόσμο.
Όπως έδειξε και η οικονομική κρίση του 2008, όταν μια σχετικά μικρή ομάδα ασκεί τεράστια δύναμη πάνω στην παγκόσμια οικονομία, τα λάθη τους θα επηρεάσουν ολόκληρο τον κόσμο.
Εν τέλει, εκείνοι που έχουν επενδύσει πάνω στην μελέτη του δικτύου, το οποίο ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος της παγκόσμιας οικονομίας, ελπίζουν ότι μέσω καλύτερης κατανόησης, θα μπορέσουν να δημιουργήσουν ένα πιο σταθερό οικονομικό σύστημα.
Για παράδειγμα, ο Yaneer Bar-Yam, διευθυντής του Ινστιτούτου New England Complex Systems, έχει προτείνει ρήτρες φορολόγησης εάν η διασύνδεσή τους γίνει υπερβολική για να αποτρέψουν το ρίσκο, όπως αναφέρει και ο New Scientist. Άλλοι έχουνε προτείνει παγκόσμιους αντικοινοπρακτικούς νόμους για την καλύτερη ρύθμιση της κλίμακας σύνδεσης.
Ένα ερώτημα που παραμένει αναπάντητο από την μελέτη είναι πόση πολιτική επιρροή η οικονομική ελίτ μπορεί να ασκεί. Ο John Driffill, ειδήμονας στην μακροοικονομία του πανεπιστημίου του Λονδίνου, ισχυρίστηκε στον New Scientist ότι τα κοινά μερίδιαεπιτόκια 147 εταιριών θα ήταν πολύ ανόμοια για να στηρίξουν μια συνωμοσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου