Τετάρτη 24 Αυγούστου 2016

Tamo daleko:Mια σερβική μουσική ιστορία με ελληνικό άρωμα







 Tamo daleko,εκεί μακρυά....Με αυτό τον στοίχο ξεκινάει το ομώνυμο σερβικό παραδοσιακό και πατριωτικό τραγούδι.Μέσα σε αυτό εξιστορείται ο 'αλβανικός γολγοθάς',η πορεία των ηττημένων σερβικών στρατιωτικών δυνάμεων απο τις δυνάμεις των Κεντρικών Αυτοκρατοριών(Γερμανία,Αυστροουγγαρία και Βουλγαρία),δια μέσου της Αλβανίας στην Κέρκυρα το 1915,μετά απο ένα χρόνο ηρωικής αντίστασης απέναντι σε υπέρτερες αριθμητικά δυνάμεις.
Η πορεία του σερβικού στρατού μέτα απο λυσσαλέα καταδίωξη αλλά και λόγω των ακραίων χειμερινών καιρικών φαινομένων,αποτελεί μέχρι και σήμερα τραγική αλλά ταυτόχρονα και ηρωική στιγμή για τους Σέρβους.Οι κακουχίες,η κακή διατροφή,τα κακοτράχαλα σημεία,καθώς και οι επιθέσεις Αλβανών ανταρτών εναντίον του σερβικού στρατού,είχαν σαν αποτελέσμα απο τους 180.000 (στρατιώτες,πολιτικοί,κρατικοί υπάλληλοι και πολίτες) που ξεκίνησαν,να φτάσουν ζωντανοί οι 110.000.Απο το Δυρράχιο και την Σκόδρα της Αλβανίας κάποιοι απο αυτούς πέρασαν στην Ιταλία,ενώ το μεγαλύτερο μέρος τους αποφασίστηκε να μεταφερθεί και να εγκατασταθεί στην Κέρκυρα.Το νησί της Κέρκυρας ανακοινώθηκε στους εξαθλιωμένους Σέρβους πως θα είναι ο τερματικός σταθμός της μεγάλης πορείας τους.Φτάνοντας σε αυτό πολλοί πέθαναν απο τις κακουχίες και απο την έλειψη διαθέσιμων υποδομών για στέγαση και περίθαλψη.Συγκεκριμένα στο μικρό νησάκι της Βίδου μεταφέρθηκαν οι βαριά τραυματίες και οι άρρωστοι.Περίπου 5.400 απο αυτούς πέθαναν και ετάφησαν στη θάλασσα λόγω έλειψης χώρου αλλά και απο φόβο μολύνσεων.


https://www.youtube.com/watch?v=7l_vhQiIOL0




Ο αριθμός όμως των νεκρών είναι μικρός σε σχέση με τον αριθμό αυτών που τελικά κάτω απο αντίξοες συνθήκες φιλοξενήθηκαν,επιβίωσαν και τελικά μπόρεσαν να ανασυγκροτηθούν.Για τον λόγο αυτό οι Σέρβοι ονόμασαν την Κέρκυρα 'ostrvo spasa' που 'σημαίνει νησί της σωτηρίας'.Ο αριθμός των Σέρβων αυξήθηκε απο μετέπειτα αφίξεις νέων κυμάτων και έφτασε συνολικά τους 151.828.Γρήγορα οι Σέρβοι μετά τις δυσκολίες του πρώτου καιρού κατάφεραν και ανασυγκροτήθηκαν.Εγκατέστησαν εκεί την Κυβέρνηση τους,ανοίξαν πολλά τυπογραφία και καφενεία,ιδρύσαν πολιτιστικούς συλλόγους,ενώ δεν υπήρξαν λίγες οι φορές που βρήκαν την αγάπη της ζωής τους,στο πρόσωπο μιας Κερκυραίας.Μεταξύ 1916-1918 που παρέμειναν οι Σέρβοι στο νησί,έγιναν πολλοί μικτοί γάμοι μεταξύ των δύο Εθνών.Για την ιστορία η πρώτη διακήρυξη του Κράτους της Γιουγκοσλαβίας,έγινε απο την σερβική κυβέρνηση στην Κέρκυρα!

Κατά την διάρκεια των κακουχιών των Σέρβων στην Κέρκυρα,ένας άγνωστος μέχρι σήμερα Σέρβος στρατιωτικός έγραψε ένα τραγούδι που εξιστορούσε τις δυσκολίες,τον πόνο αλλά και την περηφάνεια των Σέρβων κατά την διάρκεια της μεγάλης πορείας τους πρός το νησί.Το τραγούδι αυτό το ονόμασε 'Εκεί μακρυά' και το παραθέτω παρακάτω στη Σερβική και στην Ελληνική γλώσσα.



Πρωτότυπο στη Σέρβικη γλώσσα:

Tamo daleko, daleko od mora,

Tamo je selo moje, tamo je Srbija.
Tamo je selo moje, tamo je Srbija.
Tamo daleko, gde cveta limun žut,
Tamo je srpskoj vojsci jedini bio put.
Tamo je srpskoj vojsci jedini bio put.
Tamo daleko gde cveta beli krin,
Tamo su živote dali zajedno otac i sin.
Tamo su živote dali zajedno otac i sin.
Tamo gde tiha putuje Morava,
Tamo mi ikona osta, i moja krsna slava.
Tamo mi ikona osta, i moja krsna slava.
Tamo gde Timok, pozdravlja Veljkov grad,
Tamo mi spališe crkvu, u kojoj venčah se mlad.
Tamo mi spališe crkvu, u kojoj venčah se mlad.
Bez otadžbine, na Krfu živeh ja,
ali sam ponosno klic'o, Živela Srbija!
ali sam ponosno klic'o, Živela Srbija!

Μετάφραση στα Ελληνικά:

Εκεί μακριά, πέρα από τη θάλασσα,
υπάρχει το χωριό μου, υπάρχει η Σερβία.
Υπάρχει το χωριό μου, υπάρχει η Σερβία.
Εκεί μακριά όπου ανθίζουν τα κίτρινα λεμόνια,
υπήρχε μόνο η πορεία του Σερβικού στρατού.
Υπήρχε μόνο η πορεία του Σερβικού στρατού.
Εκεί μακριά όπου ανθίζουν τα κίτρινα κρίνα,
εκεί μαζί, πατέρας και γιος έδωσαν τη ζωή τους.
Εκεί μαζί, πατέρας και γιος έδωσαν τη ζωή τους
Εκεί, όπου ταξιδεύει σιωπηλός ο Μοράβας,
εκεί άφησα το εικόνισμα και την οικογενειακή μας σλάβα.
Εκεί άφησα το εικόνισμα και την οικογενειακή μας σλάβα.
Εκεί όπου ο Τίμοκ χαιρετά την πόλη του Βέλικο,
εκεί έκαψαν την εκκλησία μου όπου στεφανώθηκα νέος.
Εκεί έκαψαν την εκκλησία μου όπου στεφανώθηκα νέος.
Από την πατρίδα μου μακριά, ζω στην Κέρκυρα,
αλλά περήφανα φωνάζω: Ζήτω η Σερβία!
αλλά περήφανα φωνάζω: Ζήτω η Σερβία!



Το τραγούδι αυτό αποτελεί ιερό τραγούδι για τους Σέρβους ενώ θα μπορούσαμε να πούμε πως αποτελεί και τον άτυπο ύμνο της Ελληνοσερβικής φιλίας.Μέσα απο αυτή την τραγωδία,οι δύο λαοί ήρθαν πολύ κοντά,κάτι που άφησε παρακαταθήκες οι οποίες διατηρούν μέχρι και σήμερα την στενία φιλία και το δέσιμο με τον γειτονικό και ομόδοξο λαό.Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που ο μεγάλος τραγουδοποιός Κώστας Κάραλης,σε επίσκεψη του στη Σερβική Δημοκρατία της Βοσνιάς για να εμψυχώσει τους Σέρβους και τους Έλληνες Εθελοντές που πολεμούσαν στο πλευρό τους,τραγούδησε το Tamo Daleko.Για κάποιον ανεξήγητο και παράλογο λόγο,στην Γιουγκοσλαβία του Τίτο,το τραγούδι αυτό απαγορεύτηκε ως 'σωβινιστικό'.




https://www.youtube.com/watch?v=vFwBNHMhCew

Απο το 16:38 το Tamo Daleko και η εκτέλεση του  απο τον Κώστα Κάραλη στην επίσκεψη του στη Σερβική Δημοκρατία της Βοσνίας.Διακρίνονται στο τραπέζι και οι Έλληνες εθελοντές

Ευχαριστίες στο blog :  http://maninhighcastleblog.blogspot.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου