Δευτέρα 24 Μαρτίου 2025

Grčki dan

 

Dragi prijatelji

danas smo obeležili Dan sećanja na tragične događaje i bombardovanje naše zemlje tokom rata 1999.godine.

Hronike su bile inicijator Peticije kojom je jedan gradski park dobio ime po grčkom kapetanu Marinosu Ricudisu.

Tokom bombardovanja koje je trajalo 78 dana i noći, naša zemlja je razorena uz velike ljudske žrtve.

Kapetan Marinos je ostao zapamćen kao oficir koji je odbio naređenje da bombarduje našu zemlju i svoj brod vratio u grčku luku.

Ruma je dobila obeležje zahvalnosti i u parku je 2022.godine postavljena ploča koja govori o tom vremenu.

Svake godine naše udruženje zajedno sa sugrađanima organizuje događaje koje smo nazvali "Grčki dan", sa ciljem da se pošalju poruke zahvalnosti narodu Grčke.

Današnji dan smo planirali da se umesto tradicionalnog okupljanja obratimo medijima i podsetimo na događaje koji su obeležili prošlost naroda Grčke i Srbije.

Novinari lokalnih medija su se odazvali našem pozivu i napravili su prilog o događaju.

Podršku smo dobili i iz Atine od gospodina Hristosa Rigasa koji je vest preneo na svom blogu, a takođe nam poslao i pismo podrške i zahvalnosti.

Zahvaljujemo se svim sugrađanima koji su ponudili pomoć u organizaciji Grčkog dana, a posebno svima koji nas prate sve ove godine i učestvuju u našim aktivnostima.

Prošle godine "Grčki dan" je bio humanitarnog karaktera i pamtimo ga po neverovatnoj upornosti i izdržljivosti svih prisutnih koji su bili izloženi lošim meteo uslovima.

Od tada u akcijama koristimo slogan - "Ponekad nebo prekriju rakete, ponekad kišni oblaci..."

Hvala Grčkom narodu na svemu.

Hvala svima koji su razumeli i podržali akciju.



--------------------‐------------------------------


Dragi prijatelji,


BOG je potpisao slobodu Grčke i neće ukunu svoj potpis (5. aprila 1821. godine u mestu TRIPOLI) 


Teodoros Kolokotronis


13. aprila 1999. godine


MARINOS RICUDIS, PORUČNIK GRČKE RATNE MORNARICE, odbio je da pra grčki ratni brod pozivajući 


se na svoje principe << kao PRAVOSLAVNI HRIŠĆANIN ne mogu da učestvujem u ovom napadu na 


srpski bratski narod. Odluku potporučnika RICUDISA prihvalo je 10 boraca, članova posade 


antorpednog broda koji su trebali da budu posla u Jadransko more na brodu zemlje članice NATO 


kako bi napali SRBIJU. 


PONOSNI SMO ŠTO SMO GRCI.


PONOSNI SMO ŠTO SMO SRBI.


ZAJEDNO SA BRATOM I PRIJATELJEM SAŠOM RISTOVIĆEM I PUTEM BLOGA PRAVOSLAVNABRACA


UČINIĆEMO SVE ŠTO MOŽEMO KAKO BI ZASTAVE NAŠA DVA NARODA, SRBIJE I GRČKE, UVEK 


LEPRŠALE ZAJEDNO, VISOKO I U SLOBODI. 


SRDAČAN POZDRAV,


HRISTOS RIGAS


BLOGGER -PRAVOSLAVNA BRACA



Διαδήλωση στη Σερβία κατά της παραχώρησης στον γαμπρό του Τραμπ κτιρίου που βομβάρδισε το ΝΑΤΟ

 

Ήταν από το 1984 μνημείο πολιτισμικής κληρονομιάς αλλά η κυβέρνηση, προκειμένου να υλοποιήσει την συναλλαγή με τον Κούσνερ, αποφάσισε τον αποχαρακτηρισμό του


Στην επέτειο των 26 ετών από την έναρξη των ΝΑΤΟϊκών βομβαρδισμών κατά της Γιουγκοσλαβίας, φοιτητές στο Βελιγράδι διοργάνωσαν συγκέντρωση μπροστά από το βομβαρδισμένο κτίριο του Γενικού Επιτελείου Στρατού, έναν χώρο παραχωρήθηκε πρόσφατα προς εκμετάλλευση στον Τζάρεντ Κούσνερ, γαμπρό του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.

Οι φοιτητές αλλά και η πλειονότητα των πολιτών της Σερβίας, όπως έδειξαν όλες οι δημοσκοπήσεις, δεν συμφωνούν με την απόφαση της κυβέρνησης να παραχωρήσει στην οικογένεια Τραμπ τον χώρο. Το κτίριο αυτό ήταν μνημείο πολιτισμικής κληρονομιάς από το 1984 και η σερβική κυβέρνηση προκειμένου να υλοποιήσει την συναλλαγή με τον Κουσνέρ αποφάσισε τον αποχαρακτηρισμό του.
Χιλιάδες φοιτητές και πολίτες συγκεντρώθηκαν μπροστά από το βομβαρδισμένο κτίριο όπου τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή για τα θύματα των ΝΑΤΟϊκών βομβαρδισμών, ενώ διαβάστηκε και το αίτημα των φοιτητών για να διατηρηθεί και να συντηρηθεί το βομβαρδισμένο κτίριο.

Το αίτημα των φοιτητών υποστήριξαν ενώσεις πολιτικών μηχανικών και αρχιτεκτόνων όπως επίσης πολεοδόμοι και συντηρητές διατηρητέων κτηρίων.

Σημειώνεται ότι ο γαμπρός του Τραμπ στον χώρο όπου βρίσκεται το βομβαρδισμένο κτίριο του Γενικού Επιτελείου σχεδιάζει να κατασκευάσει δύο ουρανοξύστες, με πολυτελές ξενοδοχείο, εμπορικό κέντρο, διαμερίσματα και γραφεία.
Παρά την έντονη λαϊκή κατακραυγή, η κυβέρνηση φαίνεται αποφασισμένη να προχωρήσει με τη συμφωνία, δίνοντας άλλη μια ένδειξη της στενής της σχέσης με τα αμερικανικά επιχειρηματικά συμφέροντα.

Ne zaboravljamo

 


Nelegalna NATO agresija na SR Jugoslaviju, započeta je 24. marta 1999. godine u 20.05 časova i trajala je do 10.06.1999. i potpisivanja Kumanovskog sporazuma.  Mete vazdušnih udara bili su mostovi, kasarne, fabrike, škole, obdaništa, rafinerije, medijske kuće, stambene četvrti, energetska infrastruktura, pa čak i putnički vozovi.  Agresija je trajala nepekidno 78 dana i noći.

Κυριακή 16 Μαρτίου 2025

Λεγόταν Μιλόσεβιτς, τον θυμάστε ?

 


Άρθρο του Νίκου Μπογιοπουλου 

Θα σταθούμε στην Ιστορία. Και η ιστορία λέει ότι ο Μιλόσεβιτς αρνήθηκε να υπογράψει την κατοχή της χώρας

 του από το ΝΑΤΟ. Αυτό έγινε το 1999 στο Ραμπουγέ, δυο μήνες πριν τους βομβαρδισμούς. Η κατάπτυστη συμφωνία (άρθρο 8), που ζητούσε η Ολμπράιτ, προέβλεπε ότι:

«Το προσωπικό του ΝΑΤΟ θα απολαμβάνει, μαζί με τα οχήματα, σκάφη, αεροσκάφη και υλικά του, ελεύθερη και απεριόριστη διάβαση και ανεμπόδιστη πρόσβαση σε όλη την ομοσπονδιακή δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας, περιλαμβανομένου του εναέριου χώρου και των χωρικών υδάτων. Αυτό θα περιλαμβάνει (αλλά δεν περιορίζεται σε αυτά) τα δικαιώματα σε στρατοπέδευση, γυμνάσια, καταυλισμούς και χρήση οποιασδήποτε περιοχής ή διευκολύνσεων, όπως απαιτείται, για υποστήριξη, εκπαίδευση και επιχειρήσεις».

Γι’ αυτό έγινε η εισβολή του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία. Όχι γιατί ο Μιλόσεβιτς ήταν «χασάπης» ή «Χίτλερ» κατά τους διώκτες του, αλλά επειδή αρνήθηκε να υπογράψει κάτι αντίστοιχο με αυτό που ζητούσε ο Μουσολίνι από τον ελληνικό λαό το 1940.

Αν την ιστορία την έγραφαν τα «κοράκια» και οι «νεκροθάφτες», η ανθρωπότητα δε θα γνώριζε τι σημαίνει το «Όχι». Ευτυχώς, ακόμα κι αν το τίμημα είναι βαρύ, η Ιστορία των λαών δεν γράφεται έτσι. Παρά μόνο των «ραγιάδων».

Ο Μιλόσεβιτς δολοφονήθηκε. Οι εκτελεστές του Μιλόσεβιτς, πριν τον βγάλουν από τη μέση, είχαν εκτελέσει τη χώρα του, βομβαρδίζοντάς την ανελέητα για 78 μέρες και νύχτες. Οι δολοφόνοι του Μιλόσεβιτς, πριν εφαρμόσουν το «δίκαιο» της Χάγης, είχαν εφαρμόσει το «δίκαιο» των «έξυπνων όπλων»:

Μέσα σε αυτές τις 78 μέρες, το ΝΑΤΟ, επιστρατεύοντας 1.000 και πλέον βομβαρδιστικά, πραγματοποίησε 35.788 (!) αεροπορικές επιδρομές στο έδαφος της Γιουγκοσλαβίας και επιτέθηκε εναντίον 200 (!) γιουγκοσλαβικών πόλεων. Από αυτές, η πρωτεύουσα του Κοσσυφοπεδίου, η Πρίστινα – την οποία υποτίθεται ότι οι ΝΑΤΟικοί ήθελαν να σώσουν από την «εθνοκάθαρση» – βομβαρδίστηκε 374 φορές, το Πρίζρεν 232, το Ουρόσεβατς 205, το ίδιο το Βελιγράδι βομβαρδίστηκε 212 φορές…

Μέσα σε αυτές τις 78 μέρες, το έδαφος της Γιουγκοσλαβίας δέχτηκε 35.450 «δέσμες» από το είδος των απαγορευμένων (μέσα από διεθνείς συμβάσεις) βομβών. Από τις 2.500.000 βόμβες που έπεσαν στη Γιουγκοσλαβία, οι 500.000 περιείχαν εξασθενημένο ουράνιο. Το ουράνιο προκαλεί καρκίνο… Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι τουλάχιστον 10.000 θάνατοι από καρκίνο στην πρώην Γιουγκοσλαβία σχετίζονται με τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ…
Μέσα σε αυτές τις 78 μέρες, οι «έξυπνες» βόμβες κατέστρεψαν 480 εκπαιδευτικά ιδρύματα της Γιουγκοσλαβίας (μεταξύ αυτών το 50% των σχολείων του Κοσσυφοπεδίου), 350 μοναστήρια, πολιτιστικά κέντρα και ιστορικά μνημεία, 33 νοσοκομεία και ιατρικά κέντρα, 14 αεροδρόμια, 61 γέφυρες, 5 εθνικούς και 23 επαρχιακούς δρόμους, 121 εργοστάσια και βιομηχανικές εγκαταστάσεις, 29 εγκαταστάσεις παροχής ηλεκτρικής ενέργειας και ύδρευσης…

Μέσα σε αυτές τις 78 μέρες, το ΝΑΤΟ προκάλεσε τόσες υλικές ζημιές στη Γιουγκοσλαβία που θα χρειαστούν 40 χρόνια για την αποκατάστασή τους, ανάγκασε 600.000 εργάτες να ζουν άνεργοι και 2.500.000 ανθρώπους να μη διαθέτουν το ελάχιστο προς το ζην…

Μέσα σε αυτές τις 78 μέρες, το ΝΑΤΟ δολοφόνησε, σύμφωνα με τη Γιουγκοσλαβία, πάνω από 2.000 ανθρώπους. Οι τραυματίες ανήλθαν σε περισσότερους από 6.000. Μετά τη λήξη των βομβαρδισμών, οι ίδιοι οι Αμερικανοί υπολόγιζαν ότι ο αριθμός των νεκρών ξεπέρασε τους 5.000… Από τις ανθρώπινες απώλειες, σύμφωνα με τα στοιχεία της Γιουγκοσλαβίας, το 30% των νεκρών ήταν παιδιά… Παιδιά ήταν και το 40% των τραυματισμένων… Μετά τη λήξη των βομβαρδισμών, η γιουγκοσλαβική επιτροπή συνεργασίας με τη UNISEF ανακοίνωσε ότι τουλάχιστον «ένα παιδί τη μέρα έχανε τη ζωή του στο διάστημα των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών κατά της Γιουγκοσλαβίας»…

Αυτός ήταν ο «ανθρωπισμός» που επέδειξαν στη Γιουγκοσλαβία οι «δίκαιοι δικαστές» του Μιλόσεβιτς.

Ήταν οι ίδιοι που εκτός από τον «γενοκτόνο» ρόλο του Μιλόσεβιτς στη Σρεμπρένιτσα είχαν ανακαλύψει και τον εξίσου «γενοκτόνο» ρόλο του στο Κοσσυφοπέδιο, το οποίο έσπευσαν να… σώσουν.
Αλλά, ας θυμηθούμε:

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, από την 1/3/1998 έως τις 24/3/1999 (μέρα έναρξης των βομβαρδισμών), οι πρόσφυγες του Κοσσυφοπεδίου δεν ξεπερνούσαν τους 197.330. Από αυτούς οι 55.000 είχαν μεταναστεύσει στη Σερβία (επομένως, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι ήταν «κυνηγημένοι Αλβανοί»), ενώ οι 100.000 είχαν μεταναστεύσει στην Ευρώπη.
Ακόμα κι αν αποδεχτούμε ότι οι τελευταίοι έφυγαν από τις εστίες τους γιατί εκδιώχτηκαν από τους Σέρβους (και όχι για να βρουν, λόγω οικονομικής δυσπραγίας, καλύτερη τύχη στις χώρες της Δύσης, όπου, άλλωστε, ζουσαν από χρόνια χιλιάδες Αλβανοί Κοσσοβάροι), τότε πως εξηγείται:

α)Στον ένα χρόνο που πέρασε πριν το NATO επιτεθεί στο Κοσσυφοπέδιο (και όπου υποτίθεται συντελείτο «γενοκτονία») είχαν μεταναστεύσει εκτός Κοσσυφοπεδίου 100.000 άνθρωποι. Όσο διάστημα διήρκεσαν οι βομβαρδισμοί μετανάστευσαν περίπου 1.000.000!

β)Σύμφωνα με την Υπατη Αρμοστεία, στις 78 μέρες των βομβαρδισμών, οι πρόσφυγες Κοσσοβάροι που είχαν καταφύγει ειδικά στην Αλβανία ανέρχονταν στις 778.500. Αντίθετα, ο αριθμός των προσφύγων προς την Αλβανία, μέχρι τις 24 Μάρτη, την ημέρα που ξεκίνησαν οι βομβαρδισμοί, ήταν 18.500…

Αν υπήρξε, λοιπόν, «γενοκτονία», είναι προφανές ποιος την διέπραξε.

Μήπως, όμως, τους ήταν άγνωστα τα πραγματικά στοιχεία, όταν ένα από τα προσχήματα του ΝΑΤΟ για να εξαπολύσουν το βομβαρδισμό εναντίον της Γιουγκοσλαβίας ήταν ότι ήθελαν να σταματήσουν την «εθνοκάθαρση» που συντελούνταν, τάχα, στο Κοσσυφοπέδιο;

Ας δούμε:

Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες μέχρι και της CIA που «έσκαψε» όλο το Κοσσυφοπέδιο ούτε «ομαδικοί τάφοι» ανακαλύφθηκαν ούτε «γενοκτονία» προέκυψε («Βήμα», 22/10/99).
Από τους 100.000 «εκτελεσμένους» Αλβανούς που «είδε» ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ το Μάη του 1999, για να δικαιολογήσει τους βομβαρδισμούς, ακόμα και το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, τέσσερις μήνες αργότερα, δεν μπόρεσε να μιλήσει για πάνω από 2.108 νεκρούς, αφού τόσους είχε «ανακαλύψει», θύματα του πολέμου, που ούτε καν η Κάρλα ντελ Πόντε μπορούσε να εμφανίσει σαν «θύματα γενοκτονίας».
Ο Ισπανός ιατροδικαστής Εμίλιο Περέθ Πουγιόλ, που οι Δυτικοί τον έστειλαν να «ανακαλύψει» τους περίφημους «90 ομαδικούς τάφους», μετά από τρεις μήνες σκάψιμο, αναγκάστηκε στις 12 Σεπτέμβρη 1999 να ανακοινώσει ότι στην περιοχή δε βρέθηκαν πάνω από 187 θύματα, ως αποτέλεσμα των εχθροπραξιών και όχι κάποιας «εκκαθάρισης».

Σε διακοίνωσή του στις 28 Δεκέμβρη 1998 προς το Διοικητικό Δικαστήριο της Κάτω Σαξονίας, το υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας, ανέφερε:

«Κατά την κρίση και γνώση του υπουργείου Εξωτερικών, τα μέτρα των δυνάμεων ασφαλείας της Γιουγκοσλαβίας έχουν ως στόχο, κυρίως, την καταπολέμηση του UCK, που, χρησιμοποιώντας τρομοκρατικά μέσα, παλεύει για την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου, σύμφωνα δε, με μερικούς εκπροσώπους τους και για τη δημιουργία της “Μεγάλης Αλβανίας”».

Με διακοίνωσή του στις 15 Μάρτη 1999, εννέα μόλις μέρες πριν από την έναρξη των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών κατά της Γιουγκοσλαβίας, το υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας τόνιζε προς το Διοικητικό Δικαστήριο του Μάιντς:«Όπως αναφέρεται στην έκθεση, στις 18 Νοέμβρη 1998, ο UCK, μετά την εν μέρει αποχώρηση των σερβικών δυνάμεων ασφαλείας, επανακατέλαβε τις θέσεις του, έτσι ώστε τώρα να ελέγχει και πάλι εκτεταμένες εκτάσεις στην περιοχή των συγκρούσεων. Και πριν από την έναρξη της άνοιξης του 1999 υπήρχαν συγκρούσεις μεταξύ του UCK και των δυνάμεων ασφαλείας, αν και δεν είχαν φτάσει να έχουν την ένταση των μαχών του καλοκαιριού/ άνοιξης του 1998»(Δηλαδή, όπως ομολογούσε ένας εκ των επιτιθέμενων, η Γερμανία, η κατάσταση στο Κοσσυφοπέδιο, λίγο πριν από την εισβολή του NATO, ήταν υποτονική, συγκρινόμενη με τα προ έτους γεγονότα και σε κάθε περίπτωση δε συνιστούσε «εθνοκάθαρση », αλλά πολεμική σύγκρουση μεταξύ αντιμαχομένων).

Από το υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας προς το Διοικητικό Δικαστήριο του Τριρ, σε αναφορά της 12/1/1999, με αριθμό πρωτοκόλλου (ΑΖ: 514 – 516 80/32 426), σημειωνόταν:
«Ακόμα και στο Κόσσοβο ένας ανοιχτός διωγμός που να έχει σχέση με την αλβανική εθνότητα δεν είναι επαληθεύσιμος. Οι ενέργειες των σερβικών δυνάμεων ασφαλείας δεν κατευθύνονται κατά των Κοσσοβο-Αλβανών, ως εθνοτικά προσδιορισμένη ομάδα, αλλά εναντίον του στρατιωτικού αντιπάλου…».

Στην απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου της Βαυαρίας, της 29/10/1999 με αριθμό πρωτοκόλλου (ΑΖ: 22 ΒΑ 94,34252), τονιζόταν:

«Οι αποφάσεις του υπουργείου Εξωτερικών της Γερμανίας της 6/5, 8/6 και 13/7 του 1998, δεν επιτρέπουν την εξαγωγή του συμπεράσματος ότι υπάρχει ομαδικός διωγμός εθνοτικών Αλβανών από το Κόσσοβο… Ένα (γιουγκοσλαβικό) κρατικό πρόγραμμα διωγμών που έχουν ως στόχο ολόκληρη την εθνοτική ομάδα των Αλβανών ούτε υπάρχει τώρα ούτε υπήρξε νωρίτερα…».

Στις 11 Μαρτίου 1999, δυο βδομάδες μόλις πριν την έναρξη των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών, στην απόφαση του Ανώτατου Διοικητικού Δικαστηρίου του Μίνοτερ (ΑΖ: 13Α 3894/94 Α), τονιζόταν: «Οι εθνοτικοί Αλβανοί στο Κόσσοβο ούτε εξετέθησαν ούτε εκτίθενται τώρα σε τοπικούς ή καθ’ άπασαν τη χώρα διωγμούς στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας»!

Πότε, λοιπόν, έλεγαν αλήθεια το NATO, η ΕΕ και τα στελέχη τους, όπως ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας ή ο τότε «κεντροαριστερός» Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γ. Φίσερ;
Όταν διά επίσημων εγγράφων ομολογούσαν ότι στο Κοσσυφοπέδιο δεν συντελούνταν «εθνοκάθαρση » ή όταν λίγες μέρες αργότερα δολοφονούσαν αμάχους για να τους «σώσουν» από την …«εθνοκάθαρση »;

Όσο για τα εγχώρια ΝΑΤΟ – «παπαγαλάκια» τέτοιες απορίες δεν είχαν και δεν έχουν.
Όσοι είχαν μάτια έβλεπαν τι πραγματικά συνέβαινε στα Βαλκάνια και τι πραγματικά ξεκινούσε για τον κόσμο πριν από δυο δεκαετίες.

Το προφανές μόνο οι απροκάλυπτα ΝΑΤΟφρονες δεν αποδέχονταν, τότε (και σήμερα), και παρέμεναν «ενσωματωμένοι» στα ρεπορτάζ του CNN που ξεχείλιζαν από ιστορίες εκδιωγμένων Αλβανόφωνων από Σέρβους.
Μόνο οι ψυχή τε και σώματι «ανήκοντες εις την Δύσιν» δεν έβλεπαν τότε (και σήμερα) πίσω από τις ΝΑΤΟικές βόμβες την πραγματική γενοκτονία και την πραγματική εθνοκάθαρση.

Μόνο οι υπέρμαχοι του ευρωατλαντισμούσυνέχιζαν τότε (και σήμερα) να ισχυρίζονται ότι το έγκλημα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ έγινε για «ανθρωπιστικούς» λόγους.
Μόνο οι «αμερικανοτσολιάδες» και οι «ευρωτσολιάδες» έβλεπαν παντού τον – αθωωμένο – Μιλόσεβιτς, αλλά πουθενά τα «έξυπνα» όπλα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

🆘 🇷🇸 The Serbian police used a LRAD sonic cannon against the student protesters in Belgrade while they were holding their 15 minutes of silence. LRAD is an acoustic weapon that fires a targeted "beam" of sound at very high volume, up to 160 dB.

 🆘🆘🆘🆘🆘🆘🆘🆘🆘🆘🆘🆘🆘🆘🆘🆘🆘🆘🆘🆘

🇷🇸 The Serbian police used a LRAD sonic cannon against the student protesters in Belgrade while they were holding their 15 minutes of silence. LRAD is an acoustic weapon that fires a targeted "beam" of sound at very high volume, up to 160 dB.




🆘🆘🆘🆘🆘🆘🆘🆘🆘🆘🆘🆘🆘🆘🆘🆘🆘🆘🆘🆘

HITNO RT !
Ukoliko osetite simptome odmah kod doktora!

Zvučni top može izazvati ozbiljne zdravstvene posledice, kako kratkoročne, tako i dugoročne. Evo glavnih efekata njegove upotrebe:

1. Oštećenje sluha

Privremeni ili trajni gubitak sluha – Intenzivni zvučni talasi (preko 140 dB) mogu izazvati akustičku traumu i trajno oštećenje slušnog nerva.

Tinitus (zvonjenje u ušima) – Može se javiti nakon izloženosti jakom zvuku, a ponekad traje doživotno.

2. Fizičke reakcije tela

Glavobolja i vrtoglavica – Zvučni talasi velikog intenziteta mogu poremetiti unutrašnje uho, koje je važno za ravnotežu.

Mučnina i povraćanje – Vibracije mogu uticati na vestibularni sistem, izazivajući osećaj dezorijentacije i mučnine.

Bol u grudima i trbuhu – Niske frekvencije mogu izazvati pritisak na unutrašnje organe.

3. Psihološke i neurološke posledice

Dezorijentacija i konfuzija – Jak zvuk može ometati sposobnost razmišljanja i donošenja odluka.

Anksioznost i panika – Iznenadna izloženost ekstremnom zvuku može izazvati strah i stresne reakcije.


Αν δεν χρησιμοποιήθηκε ηχητικό όπλο, τότε τι συνέβη όταν τόσοι πολλοί πολίτες ανέφεραν παρόμοια συμπτώματα.

«Επίσης, εάν το Υπουργείο Εσωτερικών ισχυρίζεται ότι δεν χρησιμοποίησε παράνομα όπλα, θέτουμε το ερώτημα - ποιος έκανε; Ποιος στο κέντρο του Βελιγραδίου χρησιμοποιεί απαγορευμένα μέσα για να διαλύσει το πλήθος κατά τη διάρκεια μιας ειρηνικής διαμαρτυρίας, ενώ οι πολίτες στέκονται σιωπηλοί; «Ποιος πήρε την απόφαση να θέσει σε κίνδυνο την υγεία των ανθρώπων έτσι;» ρωτούν οι φοιτητές.

Οι φοιτητές στο μπλόκο ζήτησαν επείγουσα και ξεκάθαρη απάντηση από τις αρχές και όχι «άλλη μια δήλωση που θα αρνηθεί την πραγματικότητα».

«Οι Σέρβοι πολίτες έχουν το δικαίωμα να γνωρίζουν ποιος τους επιτίθεται ενώ μένουν σιωπηλοί για τα θύματα», λένε οι μαθητές στο μπλόκο.


Σάββατο 15 Μαρτίου 2025

Απίστευτες καταστάσεις στο Βελιγραδι

 Πάμε τώρα να σας δείξουμε στο πάρκο , τι έχει δημιουργηθεί :



Υπάρχουν 3 γραμμές κρούσης . Προστασίας 

Η πρώτη γραμμή είναι τα παλιά τρακτέρ που έχουν φέρει από Βοϊβοντίνα 





Η δεύτερη γραμμή είναι τα κυκλιδωματα τα οποία έχουν δέσει και έχουν βάλει πάνω γράσο 


Εκεί κάπου βρίσκονται και οι βετεράνοι κοκκινοσκουφηδες που έφερε η κυβέρνηση για τα προστατέψει τους φοιτητές που διαβάζουν μέσα στις σκηνές , το πάρκο και τη Βουλή 

Και τελευταία γραμμή , η αστυνομία . Τα ΜΑΤ



Απέναντι είναι όλοι οι φοιτητές με σχεδόν όλη την πόλη .




Τι λέτε να γίνει? 




сви на улицама. Όλοι στους δρόμους


 

Sviće zora u subotu

dan doleće iz daljine,

siromasi ovog kraja

čekaju da Sunce sine,

čekaju da Sunce sine..." 

Za Beograd... 💪👏🇷🇸