Tη δέκατη εβδομάδα διανύουν πλέον οι μαζικές αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, που γίνονται κάθε Σάββατο στο κέντρο του Βελιγραδίου και σε άλλες περίπου πενήντα μικρές και μεγάλες πόλεις της Σερβίας. Ξεκίνησαν στα τέλη Νοεμβρίου, ως κίνημα αγανάκτησης και αλληλεγγύης, με αφορμή τον σοβαρό ξυλοδαρμό από φασίστες στο Κρούσεβατς του Μπόρκο Στεφάνοβιτς, προέδρου του κόμματους της Σέρβικης Αριστεράς, το λευκό πουκάμισο του οποίου βάφτηκε κόκκινο από το αίμα του. Αρχικό σύνθημα των διαδηλωτών ήταν το “Όχι άλλα Ματωμένα Πουκάμισα”.
Τα αιτήματα των διαδηλωτών
Οι συμμετέχοντες στις διαδηλώσεις, που αυξάνονται κάθε βδομάδα με τη βοήθεια και των social media, διαμαρτύρονται κατά του αυταρχισμού και της “διεφθαρμένης κυβέρνησης Βούτσιτς”, της κυβερνητικής βίας και του εκφοβισμού, τον ασφυκτικό έλεγχο των media, την κλεπτοκρατία, την κομματοκρατία, την αδιαφάνεια, την έλλειψη δικαιοσύνης, τον περιορισμό ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, τους μισθούς και τις συντάξεις πείνας, την αύξηση του κόστους ζωής, καθώς και για την έλλειψη ξεκάθαρης προοπτικής για το μέλλον της χώρας. Το αίτημα “Παραιτήσου Βούτσιτς!” ακούγεται από όλο και περισσότερα στόματα, ενώ τα βέλη στρέφονται και κατά του επιχειρηματία αδελφού του προέδρου της Σερβίας ο οποίος “κάνει χρυσές δουλειές” με δημόσια χρήματα χωρίς να λογοδοτεί σε κανέναν.
Το περασμένο Σάββατο 9 Φεβρουαρίου δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές πέρασαν φωνάζοντας μπροστά από το κτίριο της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης RTS την ώρα που εκείνη μετέδιδε ένα άσχετο πρόγραμμα. Δεν έγινε καμιά επίσημη δημοσιογραφική αναφορά και σε αυτή τη διαδήλωση. Τα κρατικά και τα συστημικά media, κατ’ εντολή του κυβερνώντος κεντροδεξιού κόμματος SNS (Σέρβικο Προοδευτικό Κόμμα) του Αλεξάνταρ Βούτσιτς, αδιαφορούν επιδεικτικά γι’ αυτές.
“Και πέντε εκατομμύρια να κατέβουν στους δρόμους εγώ δεν παραιτούμαι!”
Ο ίδιος ο πρόεδρος Βούτσιτς στην αρχή αδιαφορούσε για τις διαδηλώσεις και περιφρονούσε τους συμμετέχοντες σε αυτές, ενώ έδωσε εντολή στους πάνοπλους αστυνομικούς να παρακολουθούν διακριτικά και από απόσταση. Τον Δεκέμβριο, καθώς οι διαδηλώσεις διογκώνονταν και λάμβαναν εβδομαδιαίο χαρακτήρα, με κύριο αίτημα την παραίτηση της κυβέρνησης του “λωποδύτη Βούτσιτς”, όπως φώναζαν οι διαδηλωτές, ο Σέρβος πρόεδρος βγήκε δημοσίως και δήλωσε αλαζονικά πως “και πέντε εκατομμύρια να κατέβουν στους δρόμους εγώ δεν παραιτούμαι!”. Απείλησε μάλιστα τους διαδηλωτές πως θα αναγκαστεί να ξανακάνει πρόωρες εκλογές για να τις κερδίσει και πάλι (!), καθώς είναι γνωστό πως ελέγχει ασφυκτικά όλα τα mainstream media, αλλά και εξαγοράζει ψήφους με θέσεις στο δημόσιο και με σακούλες τροφίμων δώρο για τους φτωχότερους ψηφοφόρους.
Αυτή η δήλωση εξόργισε και πείσμωσε τους διαδηλωτές. Έτσι, το κίνημα αγανάκτησης τους άλλαξε κύριο σύνθημα και από “Όχι άλλα Ματωμένα Πουκάμισα” έγινε “είμαι κι εγώ ένας από τα 5 εκατομμύρια!” (#1od5miliona). Στόχος των διοργανωτών είναι οι διαδηλώσεις να γίνουν τόσο μαζικές ώστε να εξαναγκάσουν την κυβέρνηση σε παραίτηση.
Ένωση για τη Σερβία
Το κίνημα των αγανακτισμένων πολιτών της Σερβίας δεν οργανώνεται από κάποιο συγκεκριμένο κόμμα. Είναι φανερό όμως ότι στηρίζεται από όλα σχεδόν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που έχουν συνάψει μεταξύ τους μια συγκυριακή ετερόκλητη συμμαχία με το όνομα Savez za Srbiju (Ένωση για τη Σερβία), η οποία αποτελείται από κόμματα της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς μέχρι και κόμματα της λαϊκής Δεξιάς, με στόχο την παραίτηση της κυβέρνησης Βούτσιτς, τη δημιουργία μιας “μεταβατικής κυβέρνησης τεχνοκρατών και εμπειρογνωμόνων” με στόχο τη διενέργεια ελεύθερων δημοκρατικών εκλογών. Διότι οι περισσότεροι θεωρούν πως ο Βούτσιτς, όχι μόνον χειραγωγεί τους Σέρβους ψηφοφόρους, αλλά και ότι, με διάφορα τεχνάσματα, “κλέβει τις εκλογές”.
Οι διαδηλωτές χρησιμοποιούν μάλιστα και τον ελληνικό όρο “Κakistokratija” (Κακιστοκρατία) για να περιγράψουν το καθεστώς Βούτσιτς, στο οποίο θεωρούν ότι συμμετάσχουν όχι και οι καλύτεροι αντιπρόσωποι της σερβικής κοινωνίας.
Καθώς οι διαδηλώσεις συνεχίζονται συμμετέχουν πλέον σε αυτές όλο και περισσότερες αγανακτισμένες κοινωνικές ομάδες της χώρας και ειδικά οι φοιτητές, το μέλλον της Σερβίας. Πρόσφατα προστέθηκαν και χιλιάδες καθηγητές και ακαδημαϊκοί, με δικά τους αιτήματα για ελεύθερη και δωρεάν παιδεία, διαφάνεια και κατά της κομματοκρατίας στους διορισμούς. Στα πλαίσια αυτών των λαϊκών κινητοποιήσεων οι βουλευτές των κομμάτων της αντιπολίτευσης αποφάσισαν να κλιμακώσουν τις αντιδράσεις τους με μποϋκοτάζ. Έτσι, από τη 12η Φεβρουαρίου, δε μπαίνουν πλέον στην κύρια αίθουσα συνεδριάσεων του κοινοβουλίου της Σερβίας, αλλά κάθονται σε εξωτερικές αίθουσες όπου δίνουν συνεντεύξεις σε δημοσιογράφους και βγάζουν δημόσιους λόγους υπέρ των διαδηλωτών και κατά της αυταρχικής κυβέρνησης Βούτσιτς.
Ένα νευρικό καθεστώς
«Το καθεστώς έχει γίνει πολύ νευρικό από τότε που ξεκίνησαν οι διαμαρτυρίες», δήλωσε ο Σέρβος ακαδημαϊκός και συγγραφέας Γιόβο Μπάκιτς, συνέντευξη του οποίου φιλοξενήσαμε παλαιότερα και στο Tvxs.gr. Οι διαδηλωτές ελπίζουν πως η κατάσταση στη Σερβία θα αλλάξει εξαναγκάζοντας τουλάχιστον την αυταρχική κυβέρνηση Βούτσιτς να σταματήσει να κάνει ό,τι θέλει δίχως να λογοδοτεί στους ίδιους τους πολίτες της χώρας, ώστε να δημιουργηθεί ένα στοιχειώδες Κράτος Δικαίου σε αυτή τη βαλκανική χώρα.
Για την ώρα, καθώς οι εβδομαδιαίες διαδηλώσεις γίνονται όλο και πιο ογκώδεις, παρά το τσουχτερό κρύο του σέρβικου χειμώνα, και ο πρόεδρος Βούτσιτς συνεχίζει να περιφρονεί διαδηλωτές και αντιπολίτευση, η κατάσταση θα μπορούσε να περιγραφεί ως “πολιτικό αδιέξοδο”. Ακόμη και μια πρόωρη προσφυγή στις κάλπες δεν θα μπορέσει να εκτονώσει την ένταση καθώς οι διαδηλωτές πιστεύουν πως “ο Βούτσιτς θα κλέψει και πάλι τις εκλογές”, μιας και δεν υπάρχουν αντικειμενικοί και ελεύθεροι ελεγκτικοί μηχανισμοί, όπως στις άλλες δημοκρατικές χώρες. Και ο Αλεξάνταρ Βούτσιτς, ο οποίος ήταν στην αρχή το “αγαπημένο παιδί της Δύσης”, καθώς πίστευαν ότι θα μπορούσε να συμβάλει δημιουργικά στην επίλυση του ζητήματος του Κοσόβου, εξελίσσεται πλέον σ’ έναν αυταρχικό Βαλκάνιο κυβερνήτη, παρόμοιο με το Νίκολα Γκρουέφσκι, την “τεχνολογία διακυβέρνησης” του οποίου και θαύμαζε. Το ερώτημα είναι αν θα έχει και ίδια μοίραμε εκείνον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου