1ον. Εἶναι ἀνάγκη νά καθαρίσουμε τήν ψυχή μας ἀπό τά πάθη καί τίς ἁμαρτίες. Αὐτό θά γίνει μέ τήν προέλευσή μας στό ἱερό Μυστήριο τῆς Μετανοίας καί Ἐξομολογήσεως. Ἔχουμε ἀνάγκη πνευματικοῦ πατρός. Δέν εἶναι τά χάπια πού θά μᾶς ἀπαλλάξουν ἀπό τό βάρος τῶν ἁμαρτιῶν. Ἡ θεία Χάρη πρέπει νά μᾶς ἐπισκιάσει.
2ον. Νά προσέλθουμε στούς ἱερούς ναούς καί νά μεταλάβουμε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων. Νά κοινωνήσουμε Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ. Νά λάβουμε τόν Γεννηθέντα Χριστό μέσα μας. Νά καταστοῦμε «συνδαιτημόνες» στήν θεία Τράπεζα πού παραθέτει γιά μᾶς ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός. Αὐτός εἶναι ὁ ἁγιασμός μας, ἡ ζωή μας ἐν Χριστῷ. Αὐτό τελικά εἶναι Χριστούγεννα. Γέννηση Χριστοῦ μέσα στό εἶναι μας, στή φάτνη τῆς ψυχῆς μας.
3ον. Νά ἐκκλησιαστοῦμε ἀνήμερα τά Χριστούγεννα νωρίς στό Ναό. Νά ἀκούσουμε μέ τίς ὀρθρινές «Χριστουγεννιάτικες» καμπάνες τό ὑπέροχο τροπάριο «Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός…» ἀπό τόν θαυμάσιο Κανόνα «Χριστός γεννᾶται δοξάσατε…».
4ον. Νά εἴμαστε σ’ αὐτές τίς Χριστουγεννιάτικες ἡμέρες περισσότερον φιλάνθρωποι καί ἐλεήμονες. Νά συγχωρήσουμε τούς οἰκείους μας, τούς συγγενεῖς, τούς γείτονες, τόν πλησίον μας. Καί ἀκόμη νά κάμνουμε κάποια φιλανθρωπία. Νά εἴπωμεν φθάνει ἡ πλεονεξία, ὁ ἀτομισμός. Περισσότερον ἄνοιγμα τῆς καρδιᾶς μας στόν συνάνθρωπο.
5ον. Θά μποροῦσε στό τραπέζι μας αὐτές τίς γορτινές ἡμέρες νά προσκαλέσουμε μέ πολλή διακριτικότητα καί εὐγένεια ἕνα μοναχικό συνάνθρωπο, ἕνα ὀρφανό παιδί, ἕνα ἀπόμαχο τῆς ζωῆς, ἕνα πτωχό.
6ον. Νά πραγματοποιήσουμε μία ἐπίσκεψη ἀγάπης σέ ἡλικιωμένους ἀλλά καί σέ πονεμένους συνανθρώπους μας.
7ον. Νά προσευχηθοῦμε κάπως περισσότερο καί νἄχουμε στήν προσευχή καί στή σκέψη μας καί τούς ὁμογενεῖς μας στό ἐξωτερικό.
8ον. Νά μελετήσουμε ἕνα χριστιανικό βιβλίο, ὡς πνευματική τροφή καί ὠφέλειά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου