<ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΡΑΤΚΟ ΜΛΑΝΤΙΤΣ >
Η ιστορια που θα σας διηγηθω ερχεται να συμπληρωσει μιαν ιστορια που σας διηγηθηκα πριν μερικα χρονια κι αφορουσε ενα ταξιδι με τον φιλο και συμπολεμιστη Αντωνη στη Βοσνια Ερζεγοβινη στην Republika Srpska, το 2001 ,οταν πηγαμε μηνα Ιανουαριο να δουμε τους καλους μας φιλους εκει.Ηταν ενα επεισοδιακο ταξιδι γεματο περιπετειες και μαλιστα στην επιστροφη ειχε κινδυνεψει η ζωη μας στη Νοτιο Σερβια απο Αλβανους του Πρεσεβο που ειχαν ξεσηκωθει τοτε και μας κυνηγησαν νυχτα με δυο αυτοκινητα...
Ας τα παρουμε με τη σειρα ....
Με τον Αντωνη ταξιδεψαμε με το δικο του αυτοκινητο ,περασαμε Σκοπια Σερβια και μπηκαμε στην Δημοκρατια των Σερβων της Βοσνιας την Republika Srpska...Σταματησαμε αρχικα στην Βλασενιτσα στο σπιτι του Ζβογγο στον οποιο Ζβογγο υπαγοταν Ελληνικη Εθελοντικη Φρουρα ,επισκεφθηκαμε φιλους του Αντωνη στην Βλασενιτσα και την αλλη μερα πηγαμε στο Βοικοβιτσι ,εξω απο το Σεραγεβο ....Το Βοικοβιτσι ηταν ο δικος μου τοπος ,εκει ειχα υπηρετησει ειχα φιλους εκει ,κι εχω, και μειναμε στο σπιτι του Ράικου και Ντανας τους οποιους θεωρω οικογενεια μου οι οποιοι μας υποδεχτηκαν και μας φιλοξενησαν σαν δικα τους παιδια ...
Τον Αντωνη δεν τον γνωριζαν ,τους εξηγησαμε πως ηταν ο Ελληνας Διοικητης της Ελληνικης Εθελοντικης Φρουρας και ειχαμε πολλα να πουμε.Μαζι μου ειχα φερει και μερικα βιβλια απο το ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΕΘΕΛΟΝΤΗ απο την πρωτη εκδοση στα ελληνικα για να τα μοιρασω σε φιλους να τα εχουν στην βιβλιοθηκη τους εστω στα ελληνικα ,ακομη δεν ειχε γινει η εκδοση στην Σερβικη γλωσσα....
Την αλλη μερα καναμε επισκεψεις σε φιλους ,και κατα το βραδακι επισκεφθηκαμε τον Μομο Σεχοβατς ....Ο Μομο ηταν ο διοικητης του οχυρου μας στο βουνο ,ενας σταθερος γενναιος αντρας ,ο οποιος ομως ειχε χτυπηθει απο θραυσματα ναρκης ,ειχε χασει το ενα ματι και ειχε χτυπηθει σε χερια και ποδια ,ειχε χασει δαχτυλα των χεριων αλλα μπορουσε να βαδισει ....Η επισκεψη μας ηταν μια ευχαριστη εκπληξη ,ζουσε μονος του ,μας εβαλε να καθησουμε ,μας προσφερε σλιβοβιτσα ,ηπιαμε καποια ποτα .μιλησαμε για διαφορα ,(ο Αντωνης μιλουσε αρκετα καλα τα σερβικα),του αφιερωσα ενα βιβλιο,συζητησαμε γι αυτο ,μας ρωτουσε διαφορα οπως ρωτουσαμε κι εμεις , και ξαφνικα ο Μομο σηκωθηκε και μας δηλωσε πως θα μας πηγαινε καπου .δεν μας ειπε ομως που....
Βγηκαμε απο το σπιτι του και κατηφορησαμε ....Χωθηκαμε αναμεσα σε κατι σπιτια και σταματησαμε εξω απο μια πορτα...Ειχε νυχτωσει για τα καλα....Ο Μομο χτυπησε την πορτα ,η οποια μισανοιξε κι εμφανιστηκε το προσωπο μιας μεσηλικης κυριας η οποια κοιταξε με δισταγμο εμενα και τον Αντωνη ,ημασταν αγνωστοι ,αλλα μολις ειδε τον Μομο το προσωπο της ελαμψε .Ο Μομο ηταν πασιγνωστος ηταν ενας απο τους ηρωες που υπερασπιστηκαν το Βοικοβιτσι κατα τη διαρκεια του πολεμου ....Ο Μομο μας συστησε ως Ελληνες πρωην Εθελοντες η πορτα ανοιξε διαπλατα και μπηκαμε στο σπιτι.Η ευγενεστατη κυρια ηταν καπως ευσωμη και το προσωπο της μου θυμισε καποιον αλλα δεν μπορουσα να προσδιορισω ποιον....Καθησαμε κι αμεσως μας προσφερε σλιβοβιτσα κι αρχισε να ετοιμαζει σλανινα και τα σχετικα συνοδευτικα ...Καποια στιγμη βγηκε εξω για ελαχιστα λεπτα κι αμεσως μετα το σπιτι ...γεμισε απο γειτονες ...Οι Σερβοι εχουν εναν διαιτερα μυστικο κι αθορυβο τροπο να επικοινωνουν....Η γειτονια εμαθε πως ηρθαν Ελληνες και ηρθαν να μας γνωρισουν ,καποιοι εφεραν και σλιβοβιτσα μαζι τους ,μαζευτηκαν καμια δεκαρια ατομα ,καθησαν κι αρχισαμε να συζηταμε να ρωτουν να ρωταμε κι εμεις ,να ρωτουν τον Μομο για εμας ,και γενικα η ατμοσφαιρα ηταν ιδιαιτερα χαρουμενη....Η ηλικιωμενη κυρια ακουραστα μας φροντιζε ,τα σφηνακια με την σλιβοβιτσα κατεβαιναν σαν νερακι ,ειχαμε ζαλιστει ,και τοτε ο Μομο μας ειπε το μυστικο....
Η οικοδεσποινα του σπιτιου ηταν η κυρια Μλαντιτς ,αδερφη του Σερβου Στρατηγου Ρατκο Μλαντιτς....Ωωωω ηταν μιαν ευχαριστη εκπληξη αυτη και τοτε καταλαβα πως το προσωπο της μου θυμιζε τον Σερβο Στρατηγο ,εμοιαζαν πολυ...Την αγκαλιασαμε τη φιλησαμε ,ευχηθηκαμε στην υγεια του Στρατηγου τον οποιον τοτε κυνηγουσαν οι Νατοικοι να τον συλλαβουν γι αυτο και η κ Μλαντιτς μας κοιταξε με δισταγμο οταν χτυπησαμε την πορτα ,οι νατοικοι τον ειχαν ψαξει και σε εκεινο το σπιτι ....
Εψαξα το σακιδιο μου ειχε απομεινε ενα βιβλιο...Το εβγαλα κι εκανα μιαν αφιερωση στα Ελληνικα
<Για τον Στρατηγο Ρατκο Μλαντιτς απο εναν Ελληνα Εθελοντη> .Το προσφερα στην κ Μλαντιτς λεγοντας πως εαν δει καποια στιγμη τον Στρατηγο να του το δωσει ,επεξηγωντας πως ηταν ενα βιβλιο που περιεγραφε την δραση καποιων Ελληνων Εθελοντων οι οποιοι πολεμησαν στο πλευρο των Σερβων ...Η κ Μλαντιτς πηρε το βιβλιο μας ευχαριστησε εμενα και τον Αντωνη κι αμεσως το βιβλιο εγινε το επικεντρο του ενδιαφεροντος ,παρολο που ηταν στα ελληνικα ,κι εξηγωντας πανω κατω την πλοκη του ,οι παρισταμενοι κατανοησαν τι περιπου εγραφε...Μας χτυπουσαν φιλικα την πλατη <Ντομπρο ντομπρο>>
Οι ωρες περασαν ,ηρθαν τα μεσανυχτα ,επρεπε να φυγουμε ....Σηκωθηκαμε ,αποχαιρετησαμε ολο τον κοσμο ,την κ Μλαντιτς ,αυτην την ευγενεστατη κυρια ,πριν φυγουμε ηπιαμε ενα τελευταιο σφηνακι σλιβοβιτσας προς τιμην του Στρατηγου....Βγηκαμε εξω σε μιαν εναστρη κρυα νυχτα ....Συνοδεψαμε τον Μομο στο σπιτι του τον αποχαιρετησαμε ,τον ευχαριστησαμε ,μας ευχαριστησε κι αυτος που τον επισκεφθηκαμε ,αυτος ο ηρεμος γενναιος αντρας ,πηγαμε στο σπιτι του Ραικου και της Ντανας ,μας περιμεναν τους μιλησαμε για την επισκεψη στο σπιτι της κ Μλαντιτς ,ειπαμε διαφορα και ...ηπιαμε κι εκει μερικα ποτα ,ειχαμε μεθυσει ....
Την αλλη μερα φυγαμε ......Θα κανω μιαν παρενθεση για την περιπετεια στην Νοτια Σερβια ,ισως καποιοι θυμηθουν εκεινη την ιστορια που περιεγραψα πριν μερικα χρονια...Απο Βελιγραδι φυγαμε αργα την νυχτα μετα τις 12 προς την Νοτια Σερβια σε εναν ερημο δρομο ακολουθουσαμε μιαν νταλικα που ευτυχως βρεθηκε μπροστα μας ....Και θα εξηγησω γιατι χρησιμοποιησα την λεξη <ευτυχως> ....Αντιληφθηκαμε πως μας ακολουθουσε για χιλιομετρα ενα αυτοκινητο Λαντα γεματο με 5-6 ατομα ....Αναπτυσαμε ταχυτητα ανεπτυσε κι αυτο ,κοβαμε ταχυτητα εκοβε κι αυτο ,ανησυχησαμε ....Καποια στιγμη προσπερασαμε ενα αυτοκινητο Ασκονα που ηταν σταματημενο στην ακρη του δρομου με σβηστα φωτα .αμεσως η Ασκονα βγηκε στο δρομο ηταν γεματη κι αυτη με 5-6 ατομα ,κολλησε πισω μας και το Λαντα ηρθε αριστερα στο πλάι μας και προσπαθησε να μας σπρωξει στην ακρη του δρομου....Καταλαβαμε πως μπλεξαμε ασχημα ....Καταλαβαμε πως ηταν Αλβανοι απο το Πρεσεβο διοτι τοτε γινονταν ταραχες στο Πρεσεβο απο τους Αλβανους...
Το αυτοκινητο μας εφερε ελληνικες πινακιδες φυσικα ,και μπρος στο παρμπριζ ειχε μιαν ελληνικη και μιαν σερβικη σημαια....Καποιοι απο αυτους το προσεξαν μας στοχοποιησαν και μας εστρωσαν στο κυνηγι....Δεν χασαμε την ψυχραιμια μας ,συνενοηθηκαμε κι ο Αντωνης κολλησε το αυτοκινητο μας στο πισω μερος της νταλικας ,ετσι ωστε και το λαντα που προσπαθουσε να μας βγαλει απο την πορεια μας να κινδυνευει κι αυτο να συγκρουστει με την νταλικα.Αν πατουσε φρενο η νταλικα θα γινομασταν αλοιφη αλλα το ρισκαραμε ,δεν γινοταν αλλιως ...Καποιες φορες το λαντα μας αγγιζε αλλα εμεις συνεχιζαμε την πορεια διχως να μετακινηθουμε ουτε ποντο προς τα δεξια του δρομου ,εκει που ηθελαν να μας σπρωξουν ....Την κατασταση εσωσε ενα περιπολικο της Σερβικης Αστυνομιας το οποιο στεκοταν εξω απο το δρομο στα δεξια με αναμενο φαρο....Μολις το ειδαν οι τυποι αυτοι ,εξαφανιστηκαν ,εγιναν καπνος σε δεκατα του δευτερολεπτου ,καποια χιλιομετρα πιο κατω η πινακιδα εδειχνει ΠΡΕΣΕΒΟ προς τα δεξια...Εκει εξαφανιστηκαν...Φρονω πως αν με καποιο τροπο μας εβγαζαν απο το δρομο και μας επιαναν ,οχι μονον θα μας ληστευαν αλλα και θα μας σκοτωναν ,και πετωντας τα κορμια μας στις χαραδρες δεν μας εβρισκε ποτε κανεις....Τελος καλο ομως κι ολα καλα....
Στο Βοικοβιτσι δεν ξαναπηγαμε απο τοτε ,ουτε εγω ουτε ο Αντωνης ,την κ Μλαντις δεν την ξαναειδαμε ,περασαν τα χρονια ,ευχομαι να ζει και να ειναι καλα ...Το βιβλιο μου δεν νομιζω να εφτασε στα χερια του Στρατηγου καθως κυνηγημενος δυσκολα πλησιαζε οικεια μερη....Ακομη ομως κι αν δεν εφτασε στα χερια του Στρατηγου καπου σε εκεινο το φιλοξενο σπιτι της οικογενειας Μλαντιτς υπαρχει ενα βιβλιο μου στα ελληνικα της πρωτης εκδοσης με αφιερωση μου στα ελληνικα για τον Στρατηγο Μλαντιτς ....Τον Στρατηγο που σεβοταν αγαπουσε και ειχε απολυτη εμπιστοσυνη το συνολο του Σερβικου Στρατου ....Τον Στρατηγο που τον φυλακισαν αδικα με ψευτικες κατασκευασμενες κατηγοριες ....Επισης πρεπει να πως πως ο Στρατηγος εκτιμουσε ιδιαιτερα τον Αντωνη και μαλιστα πριν φυγει ο Αντωνης για Ελλαδα ο Στρατηγος του χαρισε μιαν φωτογραφια του με ιδιοχειρη αφιερωση.....
Την ιστορια αυτη <ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΜΛΑΝΤΙΤΣ> ειναι η πρωτη φορα που την δημοσιευω και την μοιραζομαι μαζι σας....
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΑΘΑΡΙΟΣ .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου