Ασχολούμενοι και πάλι με εσωτερικούς προεκλογικούς καβγάδες, δεν δώσαμε επαρκή προσοχή στις κινήσεις της διεθνούς διπλωματίας που αφορούν τα Βαλκάνια – και πιο συγκεκριμένα τα δυτικά Βαλκάνια, που εξελίσσονται σε μήλον της έριδος μεταξύ δυο συμμάχων οι οποίοι εμπιστεύονται όλο και λιγότερο ο ένας τον άλλον.
Το πρώτο μεταπολεμικό δείγμα της επιθετικής γερμανικής εξωτερικής πολιτικής για το χώρο που κάλυπτε η τέως πολυφωνική Γιουγκοσλαβία, με έντονη τη γεύση ρεβανσισμού, υπήρξε η πρωτοβουλία της που υποστηρίχθηκε από την Αυστρία και το Βατικανό, να ξεκινήσει ουσιαστικά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας χωρίς να έχει προηγηθεί κάποια συνεννόηση με τον «μεγάλο αδελφό». Στη συνέχεια η Γερμανία έδειχνε να έχει αρκεστεί στην επιρροή που ασκεί στο δίδυμο Σλοβενίας-Κροατίας. Τα δυτικά Βαλκάνια (τέως Γιουγκοσλαβία + Αλβανία), με εξαίρεση το εν λόγω δίδυμο, μπορούν από γεωστρατηγική άποψη να χαρακτηριστούν σήμερα ως «Terra americana» με δεδομένη την εμβληματική αμερικανική βάση Bondsteel στο Κόσσοβο, ευρισκόμενη πολύ κοντά στη νατοϊκή και αμερικανοελεγχόμενη Αλβανία και στις επίσης νατοϊκές Βουλγαρία και Ρουμανία, τις οποίες έσπευσαν οι ΗΠΑ να εντάξουν στο ΝΑΤΟ το 2004, τρία χρόνια πριν αυτές ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου