+

Η σερβική κυβέρνηση προσπαθεί να βάλει την χώρα στο ΝΑΤΟ από «την πίσω πόρτα», ενώ ξεκίνησαν μεγάλες αντιδράσεις

Η πρόσφατη συμφωνία Σερβίας-ΝΑΤΟ έχει προκαλέσει θυελλώδη δημόσια συζήτηση για το αν η χώρα πρέπει να αφήσει την παραδοσιακή ουδετερότητα...

Η πρόσφατη συμφωνία Σερβίας-ΝΑΤΟ έχει προκαλέσει θυελλώδη δημόσια συζήτηση για το αν η χώρα πρέπει να αφήσει την παραδοσιακή ουδετερότητα της,  και να εμπλακεί σε ένα «επικίνδυνο μονοπάτι» με το ΝΑΤΟ», αναφέρει σχετικό δημοσίευμα .
Η συμφωνία «Υποστήριξης και Προμηθειών»της Σερβίας  με το ΝΑΤΟ έχει προκαλέσει μια θυελλώδη συζήτηση στη χώρα για το αν αυτή  υπονομεύει το διακηρυγμένο  δόγμα της ουδετερότητας της  Σερβίας φέρνοντάς την πιο κοντά στο ΝΑΤΟ.
Ο Σέρβος αναλυτής Μπόσκο Γιάκσιτς, ειδικός σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, δήλωσε στο πρακτορείο ειδήσεων BIRN,  ότι η συμφωνία είναι  απλώς  τεχνικής φύσεως και δεν έφερε τίποτα καινούργιο στις σχέσεις Σερβίας-ΝΑΤΟ.

Δεν υπάρχει τίποτα ουσιαστικό στην νέα συμφωνία με το ΝΑΤΟ , η οποία εμπεριέχει μόνο τεχνικές και διαδικαστικές λεπτομέρειες », είπε ο Γιάκσιτς.
Ωστόσο, ο ίδιος πιστεύει ότι η Σερβία έχει πράγματι αναλάβει μια «σοβαρή συνεργασία» με το ΝΑΤΟ, για αυτό και  η κυβέρνηση διατηρεί  χαμηλό προφίλ, επειδή φοβάται ότι χάσει την δημοτικότητα της.
«Κάθε κυβέρνηση  κάνει το ίδιο. Ρεαλιστικά, η Σερβία θα ενταχθεί τελικά στο ΝΑΤΟ, αφού κάθε βήμα την φέρνει πιο κοντά στην ΕΕ που σημαίνει ένα βήμα πιο κοντά στο ΝΑΤΟ» , ισχυρίστηκε ο ίδιος.
«Η ΕΕ έχει ισχυρή πολιτική ασφάλειας που συχνά συμπίπτει με την πολιτική ασφάλειας του ΝΑΤΟ», είπε  Γιάκσιτς προσθέτοντας ότι η Σερβία, η Βοσνία και η ΠΓΔΜ  είναι τώρα οι μόνες βαλκανικές χώρες που δεν είναι μέλη της Συμμαχίας.
Η Επιτροπή Άμυνας και Εσωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ενέκρινε την υπογραφή της  συμφωνίας υλικοτεχνικής υποστήριξης με το ΝΑΤΟ στις 13 Φεβρουαρίου.
Η συμφωνία NSPO αντιπροσωπεύει μια νομική βάση για τη δημιουργία σχέσεων στον τομέα των στρατιωτικών προμηθειών», και δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τον εκσυγχρονισμό του Τεχνικού Ινστιτούτου στο Κραγκούγιεβατς, καθώς επίσης απαλλάσσει το ΝΑΤΟ  από την καταβολή φόρων και τελωνειακών τελών στην Σερβία.
Θύελλα έχει ξεσηκωθεί  από το Δημοκρατικό Κόμμα της Σερβίας, DSS, το  οποίο καλεί  τον Πρόεδρο  της Σερβίας Τόμισλαβ Νίκολιτς να μην υπογράψει το διάταγμα για την δημοσίευση του νόμου, υποστηρίζοντας ότι κάτι τέτοιο  θα «φέρει το ΝΑΤΟ στη Σερβία χωρίς την επίσημη έναρξη διαπραγματεύσεων,  τοποθετώντας την χώρα στην  αντι-ρωσική στρατιωτική συμμαχία».
Ο πρωθυπουργός Αλεξάνταρ Βούτσιτς απάντησε στις 16 Φεβρουαρίου ότι η κριτική αποτελεί  πολιτική υποκρισία από εκείνους που υποτίθεται ότι ήταν προστάτες των Σέρβων στο Κοσσυφοπέδιο, προσθέτοντας ότι η συμφωνία με το ΝΑΤΟ,  ήταν μόνο η συνέχιση των προηγούμενων κυβερνητικών πολιτικών.
«Χρειαζόμαστε το ΝΑΤΟ ως σύμμαχο για να κρατήσουμε  τους ανθρώπους μας στο Κοσσυφοπέδιο ασφαλείς», δήλωσε ο Βούτσιτς.
Η σερβική κοινή γνώμη είναι εναντίον του ΝΑΤΟ εξαιτίας κυρίως του πολέμου του 1999   και των αεροπορικών  επιθέσεων εναντίον κατά της πρώην Γιουγκοσλαβίας, αναγκάζοντας τη Σερβία να αποσυρθεί  από το Κοσσυφοπέδιο, το οποίο στην συνέχεια τέθηκε υπό διεθνή διοίκηση και  το 2008 διακήρυξε την ανεξαρτησία του.
Παρά το δόγμα της στρατιωτικής ουδετερότητας του 2007, το Βελιγράδι είναι ήδη μέλος του νατοϊκού  οργανισμού «Σύμπραξη για την Ειρήνη».
Τον Ιανουάριο, το Βελιγράδι και το ΝΑΤΟ υπέγραψαν Ατομικό Σχέδιο Σύμπραξης δράσης, με το οποίο προβλέπεται η  συνεργασία για την ασφάλεια μεταξύ των δυνάμεων της Σερβίας και του ΝΑΤΟ στο Κοσσυφοπέδιο, με την Συμμαχία που παρέχει το Βελιγράδι , την εσωτερική άμυνα καθώς και την  τεχνογνωσία στον τομέα της ασφάλειας.