+

ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΣΟΤΣΑΝΙΤΣΑ 11.12.2011 Το πανέμορφο χωριό Sočanica βρίσκεται στο βόρειο Κοσσυφοπέδιο και έχει πολλά παλιά αρχοντικά σπίτια, με αρχιτεκτονική από τους περασμένους καιρούς. Επίσης, εδώ ανακαλύφθηκαν και πολυάριθμα αρχαιολογικά ευρήματα από την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Έτσι και το μοναστήρι Sočanica αποτελεί ένα από τα μαργαριτάρια αυτού του χωριού και της τριγύρω περιοχής, κτισμένο στα ερείπια ενός παλιού μοναστηριού, ευρισκόμενο υπεράνω των σπηλιών-κατακομβών, στις οποίες κρύβονταν κάποτε οι Χριστιανοί. Για το μοναστήρι Σοτσάνιτσα γράφουν οι δημοσιογράφοι του Σταθμού μας Ljiljana Sinđelić Nikolić και Vukomir Petrić. Ωραίος καιρός ανάγκασε τους ανθρώπους που ζουν στο χωριό Sočanica να βγουν έξω στην αυλή, στις φυτείες και στους κάμπους. Η αχλαδιά και η μηλέα είναι γεμάτες από καρπούς, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για παραγωγή τσαγιού ή για ξύδι, όμως, οι χωρικοί δεν τους μαζεύουν, επειδή έχουν άλλες δουλειές. Στην αυλή του σχολείου αυτού του χωριού βρίσκεται ένας ολόκληρος αρχαιολογικός χώρος, με ευρήματα από την εποχή των Ρωμαίων. Πηγαίνουμε στο σερβικό μοναστήρι Sočanica, όπου μας υποχέχθηκε ο πατέρας Ιουστίνος, ο οποίος λέει ότι στον τόπο αυτό κτίστηκε, τον 13ο αιώνα, μια προγενέστερη χριστιανική εκκλησία, για την οποία γίνεται μνεία στα επίσημα έγγραφα του Σέρβου βασιλιά Μιλούτιν. «Από τις αναγραφές που βρίσκονται στις πέτρινες ταφόπλακες που χρονολογούνται στον 16ο αιώνα, μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι τότε δδώ βρισκόταν ένα μοναστήρι. Κατά τη διάρκεια των έργων ανακαίνισης, κάτω από το βωμό του μοναστηριού ανακαλύφθηκαν μερικές κατακομβές, στις οποίες κρύβονταν οι Χριστιανοί. Άλλωστε, η τωρινή εκκλησία στη Σοτσάνιτσα είναι αφιερωμένη στην Αποκεφάλιση του Αγίου Ιωάννη του προδρόμου, και κτίστηκε το έτος 1862. πάνω στα θεμέλια μιας παλιάς και κατεστραμμένης εκκλησίας αφιερωμένης στα Εισόδια της Παναγίας Θεοτόκου»,- λέει ο π. Ιουστίνος, ο οποίος κατάγεται από μια ευσεβή οικογένεια, και η θεία του είναι μοναχή, και για αυτοό και οι γονείς του έδειξαν κατανόηση και έδωσαν υποστήριξη σ’αυτόν όταν ο ίδιος τους ενημέρωσε πως θέλει να γίνει ιερέας. Τέλος, αναφέρουμε ότι ο π. Ιουστίνος λέει πως περνάει τις μέρες του στην προσευχή, νηστεία και μετάνοια, υποδέχεται τους επισκέπτες και φροντίζει να υπηρετήσει τον καθένα, επειδή η υπακουή αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες αρετές και έκφραση αγάπης προς το Θεό. «Πολλοί άνθρωποι επιθυμούν να αλλάξουν τον εαυτό τους, επιθυμούν να απορρίψουν τις άσχημες αρετές τους, και για αυτό έρχονται εδώ να λάβουν συμβολή και παρηγοριά από μένα. Η επίσκεψη που κάνουν σ’αυτό το μοναστήρι τους κάνει και τους βοηθάει να ξεκινήσουν στον δρόμο της νετανοίας και συμφιλίωσης με τον εαυτό τους και με τους άλλους, όμως, για να κάνουν αυτό οι ίδιοι πρέπει να έχουν ισχυρή βούληση»,- λέει ο πατέρας Ιουστίνος, και υποδεικνύει ότι μεγάλη σημασία σε όλα αυτά έχει η ελευθερία την οποία έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο. «Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος αποφασίζει ελεύθερα αν θα σεβαστεί το Θεό και αν θα τηρήσει τις Εντολές Του, και κανένας δεν πρέπει να τον αναγκάζει να το κάνει. Η ελευθερία και η αγάπη, που αποτελούν τη βάση του Χριστιανισμού, φέρνουν στον άνθρωπο τη χαρά και δίνουν έννοια στη ζωή του»,- λέει, στο τέλος, ο συνομιλητής μας.