Απεβίωσε σε ηλικία 92 ετών ο λογοτέχνης Ντόμπριτσα Τσόσιτς ο οποίος, εξαιτίας των εθνικιστικών του απόψεων, είχε χαρακτηριστεί «πατέρας του έθνους των Σέρβων».
Ο Ντόμπριτσα Τσόσιτς, από διαφωτιστής των παρτιζάνων και, μετά την απελευθέρωση από τους ναζιστές, ηγετικό στέλεχος του Κομουνιστικού Κόμματος της Γιουγκοσλαβίας, κατέληξε στις αρχές της δεκαετίας του ΄80 να γίνει ο μεγαλύτερος επικριτής του σοσιαλιστικού καθεστώτος.
Το 1968, ο Τσόσιτς έθεσε στην Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΓ θέμα κινδύνου από την αύξηση του αλβανικού πληθυσμού στο Κόσοβο και μίλησε για την απειλή αφανισμού του σερβικού έθνους από αυτή την περιοχή.
Το 1970, στην ομιλία του κατά την τελετή υποδοχής του ως μέλος στην Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών της Σερβίας, ο Τσόσιτς αναφέρθηκε στη θέση που κατέχει το σερβικό έθνος στη Γιουγκοσλαβία λέγοντας τη φράση: «Το σερβικό έθνος κερδίζει τους πολέμους και χάνει σε περιόδους ειρήνης». Η εμμονή του Τσόσιτς στα εθνικά ζητήματα των Σέρβων προκάλεσε αντιδράσεις εντός του κόμματος και οδήγησε στην περιθωριοποίησή του.
Στα τέλη της δεκαετίας του΄80, και ενώ έχει αρχίσει η αποσύνθεση της Γιουγκοσλαβίας, ο Ντόμπριτσα Τσόσιτς επανέρχεται στο προσκήνιο ως εκφραστής της «Μεγάλης Ιδέας» που βασίζονταν στην αρχή: «Όλοι οι Σέρβοι σε ένα κράτος». Στις αρχές της δεκαετίας του '90, με πρωτοβουλία του Τσόσιτς στην Κροατία και τη Βοσνία ιδρύεται το Σερβικό Δημοκρατικό Κόμμα και ο ίδιος πρότεινε να τεθεί, στη Βοσνία, επικεφαλής του κόμματος ο Ράντοβαν Κάρατζιτς. Το 1992, ο Τσόσιτς εξελέγη πρόεδρος της Γιουγκοσλαβίας με πρωτοβουλία του Μιλόσεβιτς. Ένα χρόνο αργότερα ο ίδιος ο Μιλόσεβιτς τον ανέτρεψε, φοβούμενος ότι η αυξανόμενη δημοτικότητα του Τσόσιτς θα βλάψει τη δική του εξουσία.
Για τους εισαγγελείς του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για την πρώην Γιουγκοσλαβία, αλλά και πολλούς αναλυτές, ο Ντόμπριτσα Τσόσιτς θεωρείται «ιδεολόγος του σερβικού εθνικισμού» και ηθικός αυτουργός για τους πολέμους στο χώρο της πρώην Γιουγκοσλαβίας.
Ο Ντόμπριτσα Τσόσιτς, από διαφωτιστής των παρτιζάνων και, μετά την απελευθέρωση από τους ναζιστές, ηγετικό στέλεχος του Κομουνιστικού Κόμματος της Γιουγκοσλαβίας, κατέληξε στις αρχές της δεκαετίας του ΄80 να γίνει ο μεγαλύτερος επικριτής του σοσιαλιστικού καθεστώτος.
Το 1968, ο Τσόσιτς έθεσε στην Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΓ θέμα κινδύνου από την αύξηση του αλβανικού πληθυσμού στο Κόσοβο και μίλησε για την απειλή αφανισμού του σερβικού έθνους από αυτή την περιοχή.
Το 1970, στην ομιλία του κατά την τελετή υποδοχής του ως μέλος στην Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών της Σερβίας, ο Τσόσιτς αναφέρθηκε στη θέση που κατέχει το σερβικό έθνος στη Γιουγκοσλαβία λέγοντας τη φράση: «Το σερβικό έθνος κερδίζει τους πολέμους και χάνει σε περιόδους ειρήνης». Η εμμονή του Τσόσιτς στα εθνικά ζητήματα των Σέρβων προκάλεσε αντιδράσεις εντός του κόμματος και οδήγησε στην περιθωριοποίησή του.
Στα τέλη της δεκαετίας του΄80, και ενώ έχει αρχίσει η αποσύνθεση της Γιουγκοσλαβίας, ο Ντόμπριτσα Τσόσιτς επανέρχεται στο προσκήνιο ως εκφραστής της «Μεγάλης Ιδέας» που βασίζονταν στην αρχή: «Όλοι οι Σέρβοι σε ένα κράτος». Στις αρχές της δεκαετίας του '90, με πρωτοβουλία του Τσόσιτς στην Κροατία και τη Βοσνία ιδρύεται το Σερβικό Δημοκρατικό Κόμμα και ο ίδιος πρότεινε να τεθεί, στη Βοσνία, επικεφαλής του κόμματος ο Ράντοβαν Κάρατζιτς. Το 1992, ο Τσόσιτς εξελέγη πρόεδρος της Γιουγκοσλαβίας με πρωτοβουλία του Μιλόσεβιτς. Ένα χρόνο αργότερα ο ίδιος ο Μιλόσεβιτς τον ανέτρεψε, φοβούμενος ότι η αυξανόμενη δημοτικότητα του Τσόσιτς θα βλάψει τη δική του εξουσία.
Για τους εισαγγελείς του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για την πρώην Γιουγκοσλαβία, αλλά και πολλούς αναλυτές, ο Ντόμπριτσα Τσόσιτς θεωρείται «ιδεολόγος του σερβικού εθνικισμού» και ηθικός αυτουργός για τους πολέμους στο χώρο της πρώην Γιουγκοσλαβίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου