Επιστολή Σέρβων φοιτητών προς τον Πατριάρχη

Mar 9

Posted by studentizaistinu

 

Παναγιότατε,
Κατ’ αρχάς Σας ευχόμαστε υγείαν, δύναμιν και μακροημέρευσιν για την περάτωση, συν Θεώ, του Θεόπνευστου έργου Σας.
Είμαστε εκπρόσωποι των νεαρών Σέρβων σπουδαστών και απευθυνόμαστε στην Παναγιότητα Σας με την ελπίδα πως, έχοντας αποδείξει στο παρελθόν την αγάπη και συμπαράσταση Σας στον αδελφό Σερβικό λαό, θα μεσολαβήσετε για την σωτηρία Ορθόδοξων ναών της Σερβίας, οι οποίοι απειλούνται με καταστροφή λόγω εγκατάλειψης. Λόγω της αδιαφορίας της κυβέρνησης μας δεν έχουμε παρά να απευθυνθούμε στην Παναγιότητα Σας, ως ποίμνιον προς τον ποιμένα αυτού, υπενθυμίζοντας Σας και την ρήση του αειμνήστου συγγραφέως και ορθοδόξου χριστανού Ντοστογέφσκι, ο οποίος έγραψε πως „είμαστε υπεύθυνοι για αλλήλους“ και ελπίζουμε ότι θα πράξετε προς αρωγή μας παν ότι κρίνητε ως αναγκαίον.
Στην περιφέρεια της πόλεως του Βάλιεβο (Valjevo), περίπου 100 χλμ. από την πόλη του Βελιγραδίου, της πρωτεύουσας της Σερβίας, υπάρχει ένα παλαιότατο μοναστήρι, ανεγερθέν τον 15ο αιώνα, το οποίον είναι αφιερωμένο στον Αρχάγγελο Μιχαήλ και αποτελεί αρχικτεκτονική και πνευματική κληρονομιά της πρώτης δυναστείας βασιλέων της Σερβίας, της δυναστείας των Νεμάνια (Nemanjići). Η άνω μονή είναι ευρύτερα γνωστή ως Μονή Γκρατσάνιτσα του Βάλιεβο (Valjevska Gračanica).
Η θεμελίωση αυτού του μοναδικής αξίας και αγιότητας μνημείου ανάγεται στον 1ο μ.Χ. αιώνα, ενώ στον πραύλιο χώρο της μονής υπάρχει κοιμητήριο με τους τάφους των 400 περίπου μοναχών που μαρτύρησαν από τους Τούρκους κατακτητές τον 15ο αιώνα. Τα άνω γεγονότα καθιστούν την μονή ένα σημαντικό μνημείο της πολιτιστικής και θρησκευτικής κληρονομιάς όχι μόνον της Σερβίας αλλά, πιστεύουμε, και ολόκληρης της Ορθοδοξίας, καθώς και μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.
Σήμερα η Μονή απειλείται άμεσα με ολοκληρωτική κατάρρευση λόγω κατασκευής και λειτουργίας πλησίον της του φράγματος “Stubovi-Rovni”, με σκοπό την παροχής ενέργεια για λειτουργία υδροηλεκτρικού εργοστασίου. Η κατασκευή του άνω φράγματος ξεκίνησε το 1987, με αρχικό σκοπό την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής αλλά από το 1992 η λειτουργία του επαναπροσδιορίστηκε αποκλειστικώς στην παροχή πόσιμου ύδατος στις γύρω περιοχές, ως και στην υδροδότηση του υδροηλεκτρικού εργοστασίου παροχής ηλεκτρικής ενέργειας στο Ομπρένοβατς (Obrenovac).
Στο μεταξύ όμως και ήδη σήμερα, το πρόβλημα υδροδότησης της περιοχής έχει επιλυθεί με άλλους τρόπους, με συνέπεια η λειτουργία του άνω φράγματος να μην εξυπηρετεί σήμερα κανέναν πρακτικό σκοπό. Αντιθέτως μάλιστα, πρόσφατες υδρολογικές αναλύσεις απέδειξαν ότι το νερό του φράγματος είναι πολύ πιθανό ότι θα μολυνθεί στο άμεσο μέλλον λόγω προσμείξεων μεταλλευμάτων αντιμονίου και αρσενικού από όμορο ορυχείο, με συνέπεια να καταστεί ακατάλληλο έως επικίνδυνο για οιαδήποτε χρήση. Οι αυτές επικίνδυνες για την δημόσια υγεία προσμείξεις μεταλλευμάτων πιθανολογείται ότι θα μολύνουν άμεσα και υψηλής ποιότητας υπόγειους υδροφόρους ορίζοντες, καθώς και το σύνολο των φυσικών πηγών και υδάτινων πόρων της περιοχής του Βάλιεβο (Valjevo).
Παράλληλα δεν έχουν λάβει χώρα στην ευρύτερη περιοχή αξιόπιστες σεισμολογικές αναλύσεις, καθώς αυτές που διεξήχθησαν δεν πληρούν τα απαραίτητα επιστημονικά κριτήρια, παρά το γεγονός ότι σεισμική ασφάλεια μιας περιοχής είναι μια από τις βασικότερες προϋποθέσεις για την κατασκευή φραγμάτων. Ένας σχετικά ισχυρός σεισμός (ή μια στρατιωτική επίθεση) μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την καταστροφή του φράγματος, με δραματικές συνέπειες για την πόλη του Βάλιεβο, η οποία απέχει μόλις 10 χιλιόμετρα, δεδομένου μάλιστα ότι αυτή βρίσκεται στην κατωφέρεια του φράγματος, στο χαμηλότερο σημείο υδάτινης προστασίας, σε υψόμετρο μόλις 180 μέτρων.
Τον Σεπτέμβριο του 2015 η αστυνομία, ενεργώντας υπό την ανοχή και ίσως κατ’ εντολή των τοπικών αρχών, αποξήλωσε το καμπαναριό της Μονής, βεβήλωσε μικρό ιερό που βρίσκεται πλησίον της μονής και απομάκρυνε τους ευσεβείς προσκυνητές, με σκοπό την απρόσκοπτη λειτουργία του φράγματος “Stubo-Rovni”. Λόγω της εγκατάλειψης και αδιαφορίας των τοπικών αρχών και συνεπεία ισχυρών προσφάτων βροχοπτώσεων στην περιοχή, ήδη σήμερα το νερό έχει κατακλύσει τον προαύλιο χώρο της Μονής και απειλεί να εισχωρήσει άμεσα στο εσωτερικό της, κατακλύζοντας την ολόκληρη. Το γεγονός αυτό, λίαν πιθανό λόγω των πλημμυρών που έλαβαν χώρα προσφάτως στην περιοχή αλλά και των συνεχιζόμενων βροχοπτώσεων, θα έχει ως συνέπεια την καταστροφή ενός σημαντικού μνημείου της Σερβικής πολιτιστικής παράδοσης αλλά και ενός μνημείου απάσης της Ορθοδόξου εν Χριστώ εκκλησιαστικής παράδοσης ενώ παράλληλα θα καταφέρει ένα ισχυρότατο πλήγμα στην ορθόδοξη παράδοση της περιοχής.
Η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία έχει προβεί σε κάθε πρόσφορη νόμιμη ενέργεια για την αποτροπή της καταστροφής της Μονής και συνεχίζει να αγωνίζεται προς κάθε κατεύθυνση. Οι αρμόδιες όμως τοπικές αρχές αρνούνται κάθε συζήτηση, παρά το γεγονός ότι η λειτουργία του εργοστασίου δεν εξυπηρετεί κανέναν πρακτικό σκοπό και παρά την ανυπολόγιστη θρησκευτική και πολιτιστική αξία της Μονής, καταχρώμενες την εξουσία τους και αγκυλωμένες σε πρότυπα διοίκησης και λειτουργίας της άθεης Κομμουνιστικής Περιόδου, όπου η Εκκλησία τελούσε υπό διωγμόν.
Μην έχοντας άλλη ελπίδα και δυνατότητα αντιμετώπισης της κατάστασης εξ ιδίων, προσβλέπουμε και απεθυνόμαστε σε Εσάς, Παναγιότατε, όπως και στους λοιπούς ορθοδόξους αδελφούς μας, για να συνδράμετε, εν τη σοφία Υμών και κατά την δύναμιν Σας, τον δυστυχή αδελφό Σερβικό Ορθόδοξο Λαό και σε αυτήν την δοκιμασία του!
Ο Μακαριώτατος Μητροπολίτης Nikolaj Velimirovićsays είχε πει πως „Αν μια οικία πιάσει φωτιά και οι φλόγες την κατακαίνε, δεν σβήνεις την φωτιά από έξω αλλά πολεμώντας την εκ των έσω“.
Για εμάς τους νέους ανθρώπους στη Σερβία, η Ορθοδοξία και η εξ αυτής θρησκευτική μας παράδοση καθορίζει την εθνική μας ταυτότητα. Και εάν χάσουμε την θρησκευτική μας ταυτότητα, τότε χάνουμε και την εθνική μας ταυτότητα και μαζί με αυτήν, το μέλλον μας!
Σε αυτήν την κρίσιμη για εμάς συγκυρία, σε μια εποχή που η Ορθοδοξία αλλά και η Χριστιανική Πίστη βάλλεται εκ νέου σε όλη την Ευρώπη αλλά και παγκοσμίως, εμείς θεωρούμε χρέος μας να αγωνιστούμε υπέρ της άνω Μονής τον „καλόν εν Χριστώ αγώνα“. Παρακαλούμε Παναγιότατε όπως μεσολαβήσετε στις Σερβικές Αρχές ώστε να λάβουν μέτρα για την αποφυγή καταστροφής της ιεράς μονής από πλημμύρες και βροχοπτώσεις, ως και από πιθανή διαρροή ή καταστροφή του άνω φράγματος. Παρακαλούμε όπως νουθετήσετε και φωτίσετε αυτούς ώστε να προβούν σε αξιόπιστες επιστημονικά αναλύσεις του υπεδάφους, των υδάτινων πόρων και της σεισμικής δραστηριότητας της περιοχής, ώστε να διαπιστωθεί πέραν πάσης αμφιβολίας η αναγκαιότητα λειτουργίας ή παύσης αυτής αναφορικά με το άνω φράγμα, όπως και να λάβουν κάθε απαραίτητο μέτρο για την προστασία της ιεράς μονής είτε με μείωση του επιπέδου ύδατος στα 333 μέτρα (σήμερα είναι στα 375 μέτρα) είτε ακόμη και με μεταφορά της ιεράς μονής σε νέα, ασφαλή τοποθεσία. Η άνω μεταφορά είναι απολύτως εφικτή και έχει λάβει χώρα σε έτερους ναούς στην Σερβία και στην Ελλάδα.
Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός είπε „και επί ταύτη τη πέτρα οικοδομήσω μοι την εκκλησίαν, και πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτήν“ (Κατά Ματθαίον, 16,18). Η Εκκλησία άντεξε επί δισχίλια έτη διωγμούς, κατατρεγμούς και ατιμώσεις, χωρίς να δυνηθεί κανείς να την καταλύσει. Σήμερα, τη στιγμή που βιβλικές πλημμύρες και ασεβείς γλώσσες απειλούν τη Σερβία και την ορθόδοξη θρησκευτική της παράδοση, όπως εκφράζεται στην απειλή καταστροφής της άνω ιεράς μονής της Valjevska Gračanica, Σας καλούμε γονυπετείς όπως σώσετε όχι μόνον την ιερά μονή αλλά, μαζί με αυτήν, ολόκληρη την θρησκευτική παράδοση της Σερβίας, ως τμήμα της εν Χριστώ Ορθοδόξου Εκκλησίας. Ο Κύριος μεθ΄ υμών.

Οι εν Χριστώ αδελφοί,
Οι Σέρβοι φοιτητές Βελιγραδίου, Μπάνια Λούκα (Banja Luka), Μητρόβιτσας του Κοσόβου (Kosovska Mitrovica), Μπιέλινα (Bijeljina), Νόβι Σαντ (Novi Sad), Ίστοτσνο Σαράγιεβο (Istocno Sarajevo) κ.α.