Του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΡΟΣΣΙΟΥ
Ίσως σε πολλούς, μη γνωρίζοντες την ιστορικοπολιτική κατάσταση της περιοχής, να εκλαμβάνεται ως σενάριο επιστημονικής φαντασίας, το ζήτημα της “μεγάλης Αλβανίας”. Μπορεί να θεωρείται υπερβολή για τους οπαδούς του “πολιτικά ορθού”. Δε σημαίνει ότι είναι σωστή η προσέγγισή τους. Και αυτό δεν είναι προσωπική εκτίμηση αλλά είναι τα ίδια τα γεγονότα που το επιβεβαιώνουν. Σε πολλά αλβανικά μέσα ενημέρωσης κατά τακτά χρονικά διαστήματα, εμφανίζεται κείμενο που αναφέρεται στο όνειρο των Αλβανών για μια μεγάλη Αλβανία με τη βοήθεια των Αμερικανών. Πολλά τέτοια δημοσιεύματα βρίσκουμε συχνά στα αλβανικά ΜΜΕ, ακόμη και σε αλβανικές ιστοσελίδες των Σκοπίων. Πρόσφατα, στα ίδια μέσα ενημέρωσης, υπήρχε κείμενο που έγραφε χαρακτηριστικά:
«Σήμερα ζούμε την αναβίωση του αλβανικού κόσμου στα Βαλκάνια. Αυτό συμπίπτει με την αλβανο-αμερικανική μεταρρύθμιση που γίνεται στις δομές των Τιράνων. Όλοι οι Αλβανοί, είναι γνωστό ότι θέλουν να ενοποιηθούν. Στην πραγματικότητα, ζούμε τώρα τη στιγμή της Βόρειας Αλβανίας (Κοσσυφοπέδιο), γιατί η σύγχρονη αλβανική διαδικασία για το διαχωρισμό της ξεκίνησε το 1981 και έχει κερδίσει το δικαίωμα διεθνώς το 1999 (επέμβαση ΝΑΤΟ κατά Σερβίας για απόσπαση του Κοσσυφοπεδίου). Ουσιαστικά αναβιώνουμε με τον τρόπο αυτόν την Ιλλυρία. Μετά το γεγονός αυτό έρχεται η σειρά της εθνικής ανάπτυξης σε άλλες αλβανικές περιοχές όπως στο νότο. Τη νότια αλβανική Ιλλυρική Ήπειρο - την Τσαμουριά (αλβανικά: jugore shqiptare Epirit Ilirik – Çamërisë). Σήμερα, όμως βιώνουμε μια πικρή πραγματικότητα. Οι Αλβανοί πολίτες είναι πιο πατριώτες από τις πολιτικές ελίτ που υπάρχουν σήμερα και έχουν πουλήσει το εθνικό συμφέρον. Ψάχνουμε για μια νέα ελίτ που δεν θα πουλά τα εθνικά μας συμφέροντα και θα έρθει πολύ γρήγορα στην πολιτική σκηνή. …Αμέσως, μόλις οι ληστές φύγουν από την αλβανική πολιτική σκηνή και έρθουν αυτοί που θα έχουν ως στόχο το εθνικό συμφέρον, θα γίνει και η ιστορική αναδιαμόρφωση του νέου κόσμου της Αλβανίας στα Βαλκάνια”.
Τα παραπάνω δεν αποτελούν και μόνον ένα απλό κείμενο. Αντανακλούν την “μεγάλη ιδέα” που καλλιεργείται εδώ και χρόνια στους αλβανόφωνους πληθυσμούς και εσχάτως συζητείται ευρέως.
Κοσσυφοπέδιο
Τι συμβαίνει όμως στην πραγματικότητα στην κατ´ εξοχήν περιοχή όπου διακυβεύεται το μέλλον των Βαλκανίων; Κατ´ αρχήν πρέπει να γνωρίζουμε ότι, η γη του Κοσσυφοπεδίου για το σερβικό πληθυσμό είναι ιερός τόπος. Είναι η γη που είναι συνδεδεμένη τόσο με το θρησκευτικό συναίσθημα των Σέρβων κατά μείζονα λόγο, όσο και με την εθνικοαπελευθερωτική τους δράση κατά της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Υπό αυτή την έννοια, αντιλαμβάνεται κανείς ότι ο σερβικός λαός, διακρινόμενος για το δυνατό πατριωτικό αίσθημα, μόνον ως “αλβανικό” έδαφος δεν μπορεί να αποδεχθεί την περιοχή αυτή της νότιας Σερβίας. Βεβαίως, φρόντισαν γι´ αυτό, η Ουάσιγκτον και το Βερολίνο, με τους ανελέητους βομβαρδισμούς τη δεκαετία του ‘90 και δημιούργησαν στη συνέχεια “τετελεσμένα”. Έτσι, το πρώτο βήμα για την υλοποίηση της “μεγάλης ιδέας” είχε γίνει, εκτοπίζοντας ένα μεγάλο μέρος του σερβικού πληθυσμού από την περιοχή του Κοσόβου - Μετόχια, όπως είναι η ακριβής ονομασία της περιοχής. Όμως, η κατάσταση εσχάτως είναι πολύ ανησυχητική. Η υπόθεση της μεγάλης Αλβανίας, έχει “αναβαθμιστεί” γεωπολιτικά, καθώς, η περιοχή του Κοσυφοπεδίου, θεωρείται πλέον στρατηγικό κέντρο των ΗΠΑ, καθώς έχει κατασκευαστεί μία από τις μεγαλύτερες αμερικανικές βάσεις στον κόσμο. Επιπροσθέτως, πολύ κοντά, στο σερβικό νότο, έχουν μεταφερθεί συστοιχίες s-300, ενώ υπάρχει ρωσική δύναμη ταχείας επεμβάσεως. Επίσης, στην περιοχή, δρουν και στρατολογούνται συνεχώς μισθοφόροι του ριζοσπαστικού Ισλάμ που εντάσσονται στο “ισλαμικό κράτος”, συνέπεια αυτού να υπάρχει στρατιωτική δίοδος επικοινωνίας της περιοχής με τους τρομοκράτες του isis. Μην ξεχνάμε και την ανάλογη δράση του ίδιου του UCK, την παραστρατιωτική οργάνωση των αλβανόφωνων του Κόσσοβου, στη διάρκεια των εχθροπραξιών. Η ολοένα αυξανόμενη αυτή παρουσία τρομοκρατικών στοιχείων, κάτω από την μύτη των αμερικανών σημειωτέον, έχει προκαλέσει μεγάλη ανησυχία στο σερβικό ορθόδοξο στοιχείο της περιοχής. Αυτή εντάθηκε ακόμη περισσότερο μετά τις δημόσιες απειλές μισθοφόρων του “ισλαμικού κράτους” κατά των άπιστων στα Βαλκάνια (ορθόδοξοι) και την επιστροφή του εκ των κορυφαίων στελεχών της Αλ Νουσρα στο Κοσυφοπέδιο, στη γενέτειρά του. Όλα αυτά, ανάγκασαν τον εναπομείναντα σερβικό πληθυσμό της περιοχής, (φοβούμενος για επιθετικές ενέργειες από πλευράς των αλβανόφωνων), να προχωρήσει στην κατασκευή τοίχους από σκυρόδεμα, ύψους δύο μέτρων στην πόλη Κόσοβσκα Μιτρόβιτσα, κοντά στην κύρια γέφυρα του ποταμού Ιμπάρ, στο βόρειο τμήμα της πόλης. Με προφανή σκοπό την αποκοπή της επικοινωνίας του μεγαλύτερου σερβικού θύλακα με το αλβανικό στοιχείο στο νότιο μέρος της πόλης, για λόγους προστασίας. Όμως, η κυβέρνηση του Κοσόβου αντέδρασε έντονα και το υπουργείο Περιβάλλοντος διέταξε την απαγόρευση εργασιών, αφού προηγήθηκαν διαμαρτυρίες οργανώσεων αλβανόφωνων κατοίκων.
Σύλληψη Χαραντινάι
Οι ήδη τεταμένες Σέρβο-αλβανικές σχέσεις πυροδοτήθηκαν εκ νέου με ένταση μόλις λίγες ημέρες πριν, με την σύλληψη του πρώην πρωθυπουργού του Κοσσυφοπεδίου και νυν αρχηγού του κόμματος «Πρωτοβουλία για το Κοσσυφοπέδιο» Ραμούς Χαραντινάι στη Γαλλία, βάσει ενός εντάλματος που εκδόθηκε από τις σερβικές αρχές, όπως αναφέρει το πρακτορείο Reuters. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο Χαραντινάι θεωρείται εγκληματίας πολέμου από τις σερβικές αρχές για δραστηριότητες του όταν ήταν διοικητής του UCK στο Κοσσυφοπέδιο κατά τη διάρκεια του πολέμου 1998-99. Ο Χαραντινάι διετέλεσε πρωθυπουργός του Κοσσυφοπεδίου κατά την περίοδο 2004-2005, είχε συλληφθεί με βαριές κατηγορίες για τη δράση του στη διάρκεια του πολέμου και δικάστηκε δύο φορές από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, αλλά αθωώθηκε. Ο πρωθυπουργός της Σερβίας, Αλεξάνταρ Βούτσιτς, δήλωσε, ότι η Σερβία θα επιδιώξει την έκδοση από τη Γαλλία του Ραμούς Χαραντινάι, και μάλιστα τόνισε ότι “ελπίζει η Γαλλία να συναινέσει σε αυτό…διότι αν αυτό δεν γίνει τότε και η Σερβία θα ενεργήσει παρόμοια”! Φαίνεται ότι η Γαλλία, δεν είχε τις ίδιες σκέψεις και άφησε ελεύθερο τον κρατούμενο. Επιπροσθέτως, η Ουάσιγκτον τον προσκάλεσε και για επίσκεψη στις ΗΠΑ!
Στο μεταξύ, έντονες υπήρξαν οι αντιδράσεις από την κυβέρνηση του Κοσσυφοπεδίου, ενώ σε μια κίνηση εχθρική προς τη Σερβία, όπως αναφέρουν σερβικά μέσα ενημέρωσης, Αλβανός πολίτης (παραθέτουν και τα στοιχεία του) ποδοπάτησε τη σερβική σημαία μπροστά στη γαλλική πρεσβεία στα Τίρανα. Αμέσως το σερβικό υπουργείο Εξωτερικών εξέδωσε διαμαρτυρία κατά της πράξης αυτής και στη συνέχεια προέβη σε προφορική διαμαρτυρία προς τον επιτετραμμένο της Αλβανίας στο Βελιγράδι Τζελιάλι Φεϊζι, με το αίτημα οι αλβανικές αρχές να βρουν το δράστη, και να εφαρμοσθεί ο νόμος που προβλέπεται από τις αλβανικές αρχές και να γίνει ενημέρωση του Βελιγραδίου για την έκβαση της δίκης.
Λίγο νωρίτερα, ο πρωθυπουργός του Κοσσυφοπεδίου Ίσα Μουσταφά εξέφρασε την ανησυχία του για τη σύλληψη του Ραμούς Χαραντινάι, από τις γαλλικές αρχές και αξιολόγησε ότι η διεθνής δίωξη του Κοσοβάρου πολιτικού δεν έχει «νομική βάση αλλά μόνο πολιτική, προκειμένου να προκληθούν εντάσεις και συγκρούσεις». Όπως είπε ο ίδιος, η Πρίστινα θα απαιτήσει από τη διεθνή κοινότητα να αποτρέψει την πιθανή έκδοση του Χαραντινάι στη Σερβία. Πρόσθεσε, ακόμη, ότι το Κοσσυφοπέδιο θα εξετάσει τη δυνατότητα να λάβει μέτρα, αμοιβαίου χαρακτήρα, κατά της Σερβίας, εάν συνεχίσει να συλλαμβάνει «τους μαχητές της Ελευθερίας του Κοσσυφοπεδίου» (μέλη του UCK), ενώ θα κατατεθούν μηνύσεις κατά Σέρβων πολιτικών! Και σε όλα αυτά, ήρθε να προστεθεί και το σοβαρό επεισόδιο με το σερβικό τραίνο το οποίο και δεν επέτρεψαν οι της “κυβέρνησης” του Κοσόβου, να κατευθυνθεί στην Μίτροβίτσα, διότι όπως ισχυρίστηκαν, η εικονογράφηση (στο εσωτερικό έχει εικόνες Αγίων και στο εξωτερικό συνθήματα για το σερβικό Κόσσοβο) αποτελεί πρόκληση για τους Αλβανούς. Απειλήθηκε διπλωματικό επεισόδιο, ενώ ο πρωθυπουργός της Σερβίας Βούτσις απηύθυνε διάγγελμα προς τον σερβικό λαό και ενημέρωσε τα κράτη μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την πρόκληση της Πρίστινας. Την ίδια στιγμή, δόθηκε εντολή για αυξημένη ετοιμότητα του στρατού και ταυτόχρονα πραγματοποιείται μερική επιστράτευση. Από την άλλη πλευρά η “κυβέρνηση” της Πρίστινας ενημέρωσε τον αμερικανό πρέσβη και την Ε.Ε. Όλα τα παραπάνω σκιαγραφούν μια πολύ ανησυχητική κατάσταση, η οποία είναι δυστυχώς και η πραγματικότητα. Αν συνυπολογίσει κανείς τις έμμεσες και άμεσες παρεμβάσεις των Αλβανών στην πολιτική αστάθεια των Σκοπίων, αντιλαμβάνεται κανείς, ότι τα Βαλκάνια κρέμονται από μια κλωστή. Και το Κόσσοβο - Μετόχια αποτελεί την πυριτιδαποθήκη της ευρύτερης περιοχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου