+

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΠΑΝΟΡΑΜΑ

08/10/2011
Μια από τις πρώτες σχολές ζωγραφικής στη Σερβία, το 1899, στο Βελιγράδι, ιδρύθηκε από τον Rista και την Beta Vukanović. Η Γερμανίδα η οποία στην ψυχή της αισθάνθηκε σαν μια Σέρβα, Beta Vukanović έχει αφήσει στον πολιτισμό της Σερβίας ένα ανεξίτηλο σημάδι. Με τις εικόνες της, αλλά και με την κοινωνική δέσμευση σημάδεψε ένα μεγάλο μέρος του 20ου αιώνα σε αυτή την περιοχή. Το πολιτιστικό πανόραμα γράφει και επιμελείται η δημοσιογράφος Dušica Maticki.

Η Beta Vukanović γεννήθηκε στις 18 Απριλίου του 1872 στο Bamberg, της Γερμανίας ως Babet Bahmajer. Αφού τελείωσε το δημοτικό και το δευτεροβάθμιο σχολείο για γυναίκες, το1890 εγγράφηκε σε μια ιδιωτική σχολή ζωγραγικής  στο Μόναχο, όπου και γνωρίστηκε με τον τότε πλέον διάσημο Σέρβο ζωγράφο, Risto Vukanović. Ανάμεσα στην Μπέτα και ένα χρόνο μικρότερο Rista σύντομα γεννιέται αγάπη, η οποία στέφεται με το γάμο, και οι σύζυγοι το 1898 φεύγουν για τη Σερβία και το Βελιγράδι. Το ζευγάρι Vukanović το 1899 χορηγήθηκε άδεια από το Υπουργείο Παιδείας να κληρονομήσει την πρώτη σχολή ζωγραφικής- απο τον Σέρβο ιδρυτή της, Cyril Kutljika, μετά το θάνατό του.
Ένα από τα πρώτα έργα ζωγραφικής που ζωγράφισε στη Σερβία ήταν «Γιορτή του άγιου προστάτη». Τπ έργο εκτέθηκε στην Παγκόσμια Έκθεση στο Παρίσι το 1900. Επέλεξε το θέμα χαρακτηριστικό για το σερβικό λαό, γιατί όπως και άλλοι καλλιτέχνες που εκτίθενται στο Παρίσι, ήθελε να επωφεληθεί αυτής της ευκαιρίας για να προβάλει στον κόσμο τη δεύτερη πατρίδα της κάτω από ένα γνήσιο φως. Σε μια συνέντευξη για το περιοδικό «NIN» του Βελιγραδίου, το 1958 αποκάλυψε: «Είναι ένα ωραίο έθιμο, για κάτι που δεν έχω ακούσει ποτέ πριν. Και αποφάσισα να το μεταφέρω στον καμβά. Το έργο επισκέφθηκε δέκα ευρωπαϊκές πόλεις.» Δυστυχώς, από το «Γιορτή του αγίου προστάτη» σώθηκαν μόνο δύο αντίγραφα, μια ως λιθογραφία και άλλη ως ελαιογραφία.

«Το έργο της Μπέτας αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές βάσεις στην ανάπτυξη της σερβικής τέχνης. Η ποικιλία των δραστηριοτήτων της καλύπτει όλες τις πτυχές της πρακτικής και θεωρητικής ζωγραφικής. Χιλιάδες πίνακες, από τους οποίες πολλοί είναι δωρεές σε μουσεία, έργα σε ελαιογραφίες, ακουαρέλες, παστέλ, σχέδια και χαρακτικά, αντικείμενα εφαρμοσμένης τέχνης, παριστάνουν ένα πολύτιμο μέρος της πολιτιστικής μας κληρονομιάς».
Η Beta Vukanović πέθανε στις 31 Οκτωβρίου του 1972, στο 101ο χρόνο της ζωής της, στο Βελιγράδι.