ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ:ΗΛΙΑΣ ΚΟΡΜΑΣ-ΧΙΛΙΑΡΧΟΣ

ΗΛΙΑΣ ΚΟΡΜΑΣ

(Χιλίαρχος)

Μεταξύ των παιδιών του Αντωνίου Κορμά αναφέρεται ο Ηλίας Κορμάς ο οποίος ήταν Χιλίαρχου δηλαδή είχε αξίωμα , αντίστοιχό του προβλεπόταν στο Ρωμαϊκό Στρατό. Είχε στις διαταγές του δύναμη 150 ανδρών. Η Στρατιωτική αυτή Μονάδα αποτελείτο κυρίως από εθελοντές άνδρες της περιοχής , είχε υποτυπώδη οργάνωση, στερείτο εκπαίδευσης και συντηρείτο με πενιχρά μέσα. Η διατήρηση και η συνοχή του Στρατιωτικού αυτού Σώματος στηριζόταν κυρίως στο σεβασμό και αγάπη που είχαν τα άτομα στον Αρχηγό – Χιλίαρχο . Ο κύριος σκοπός δεν ήταν ο άμεσος αγώνας αλλά περισσότερο ο εκφοβισμό του εχθρού. Έτσι με τη βοήθεια και άλλων δυνάμεων και σε συνδυασμό με παρόμοιες επιχειρήσεις διαφόρων καπεταναίων και οπλαρχηγών της περιοχής .διεξήγαγαν ένα είδος κλεφτοπολέμου.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ο χιλίαρχος διατηρούσε φιλικές σχέσεις με τον Γρηγόριο Δικαίο - Παπαφλέσσα. Έλαβε μέρος , κατά την απελευθέρωση, σε πολλές μάχες εναντίων των Τούρκων . Στη πρώτη Εθνοσυνέλευση που έγινε στην Επίδαυρο έλαβε μέρος ως πληρεξούσιος Ανδρούσης (δηλαδή Υπουργός ) . Τέλος έπεσε ηρωικώς μαζί με τον Παπαφλέσσα στο Μανιάκι το Μάιο του 1825 πολεμώντας κατά του Αιγύπτιου Ιμπραήμ Πασά.

Υπάρχουν πολλές πληροφορίες για τον χιλίαρχο Ηλία Κορμά σε Ιστορικά κείμενα όπως στην Ιστορία «Κόκκινου», στο Θεατρικό έργο «Ματωμένα Ράσα» του Μελά κ.α. Πρόσφατα μετά από ενέργειες απογόνων και ιδιαίτερα του Δικηγόρου Φώτη Κορμά , ο Δήμος Αθηναίων έδωσε προς τιμή του Χιλίαρχου την Ονομασία «Ηλίας Κορμάς» σε ένα δρόμο στη περιοχή Αμπελοκήπων της Αθήνας,.



ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΩΝ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΩΝ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥ 1830 (ΘΕΟΔΩΡΟΥ Μ.ΤΣΕΡΠΕ Έκδοση 1952 σελ 88)

Καί ήσαν αυτοί, 400 'Αντρουτσανοί, 1000 'Αρκαδιανοί (Τριφύλλιοι), 400 Φυναριώτες ('Ολύμπιοι) ήτοι σύνολο 2200 άντρες, που πήραν διαταγή νά βοηθήσουν τήν έκστρατεία γιά τις έπιχειρήσεις στή Στερεά `Ελλάδα καί στό Μωρηά, 400 ακόμη ήταν ύπό τήν 'Αγουλινίτσα που στάλθηκαν σ' ένί­σχυση τής πολιορκίας τής Πάτρας, 250 Κορωναίοι καί 350 Καλαματιανοί στάλθηκαν για ένίσχνση τής πολιορκίας του κάστρου Κορώνης, 250 Νη­σιώτες, 300 Μεθωναίοι, 250 Μικρομανέοι, 100 'Αντρονσιανοί καί 100 'Ιμπλακιώτες στάλθηκαν να ένισχύσουν την πολιορκία του κάστρου τής Μεθώνης και 150 Πύλιοι γιά νά βοηθήσονν τήν πολιορκία του νέου κάστρου τής Πύλου που κρατούσε ακόμη. Δηλαδή ακόμη 2150 νέοι έθελοντές Μεσσίνιοι χρησιμοποιήθηκαν γιά πολιορκίες κάστρων. 'Ακόμη στό αρχείο Οεοφανίδη (τεύχος Β' σελίδα 16) άναφέρονται μέ λεπτομέρεια τα ποσά που εισφέρανε στό αναγκαστικό έσωτερικό δάνειο του 'Ιουλίου - Αυ­γούστου 1822 οι εύποροι Μεσσήνιοι και πήραν «όμόλογα» 'εξωφλητά μετά τήν αποκατάσταση του Κράτους.


ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΩΝ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΩΝ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥ 1830 (ΘΕΟΔΩΡΟΥ Μ.ΤΣΕΡΠΕ Έκδοση 1952 σελ 100)
Πάνω άπό 5-6000 χω­ριάτες Mεσσήνιοι φαμελiτες, συνάχτηκαν μέ απόφαση νά πεθάνουν γιά τη λεφτερά. `0 Παπαφλέσσας μή ξέροντας περισσότερα πράγματα άπό στρατηγική, τους παράτάξε φτιαχνοντας ακατάλληλα όχυρά από «ξερολίθι» σε Ακατάλληλη θέση κοντά στό χωριό Μανιάκι τής Μεσσηνίας. 'Εκεί στίς 19 του Μάη του 1825 έγινε μια τρομερή μάχη με πολλαπλάσιου αραπάδες. Τή μιάχη αυτή την έχασαν οί Μεσσήνιοι άγρότες, άφήνοντας στόν τόπο 1200 νεκρούς καί 800 βαρηά λαβωμένους. `0 Σπηλιάδης γράφει γι αντους στ' απομνήμονευματά του : « Χάσαμε τα καλύτερα παληκάρια τής Μεσσηνίας, γιά τά όποία ή πατρίδα κλαίει». 'Ανάμιεσα στους νεκρούς βρέθηκαν ο ίδιος ό Παπαφλέσσας, τά δύο αδέρφια, οί «χιλίαρχοί» ήρωες του λαού μας Κορμάδες από τα 'Ιμιπλιάκια κι' οι άλλοι ήρωες Μεσσήνιοι λαϊκοί ήγέτες και ανώτατοι αξιωμιατικοί ο Βοϊδής, ό Κεφάλας, ό Παπά Γιώργης; ό Κανάκης, ό Κουμουντουράκης ό Νικήτας Φλέσσας. κλπ.


ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΑ 1969-70 Εκδόσεις «αριστομένης» αθήναι 1972 Σελίδες 482-483
Κορμάς Γεώργιος

Από το Κεφαλληνού, αδελφός του ηρωικώς πεσόντος στο Μανιάκι αντιστρατήγου Ηλία Koρμά .`Υπό την άρχηγία του αδελφούτου και ως ομαδάρχης επολέμησε στην Τρίπολη,Μεσσηνιακά φρούρια , Άργος , Δερβενάκια , Τρίκορφα καθώς και στο Μανιάκι όπου «εσώθη θεία προνοία », κι αφού «εφονεύθησαν υπέρ τους 75 άνδρες του αδελφού του και ο αδελφός του Ηλίας , με ελλαχίστους μόνο οπαδούς». Διαδεχθείς τον αδελφό του στην αρχηγία του Σώματος των Ιθωμιτών αγωνιστών συνέχισε αγωνιζόμενος ως την απαλευθέρωση.

Στίς7 Mαϊου 1825 με την υπ αριθμ 7218 διαταγή του Εκτελεστικού Σώματος προήχθη εις Εκατόνταρχον. (ΓAK,Εκτελ , φακ.86 . Το ΄Έγγραφο στο λήμμα: Ανδρούσης (Επαρχίας) αξιωματικοό προάγονται εις ανωτέρους βαθμούς στα 1825). Στα 1826 προήχθη σε ταξίαρχο. Από τις επιτροπές που συνεστήθησαν από τις φιλο Βαυαρικές Κυβερνήσεις αδικήθηκε κι αυτός αφού του ανεγνώρισαν μόνο το βαθμό του Υπαξιωματικού Α΄τάξεως . Και τούτο γιατί είχε χαρακτηρισθεί ως εχθρός του καθεστώτος , δοθέντος ότι μετέσχε κινήσεως στρεφομένης κατά των Βαυαρών στα 1834 και μετά.