Građevinarstvo u zastoju: Dozvole više nisu problem, ali novac jeste

Nedelja, 18 Mart 2012

Izvor: Gde Investirati/ Press, Dnevnik

I pored činjenice da investitori u Beogradu na građevinsku dozvolu ne čekaju duže od 130 dana, zbog krize se ne gradi.

Investitorima u Beogradu u 2011. izdato je dozvola za izgradnju više od milion kvadratnih metara stambeno-poslovnog prostora. Ipak, mnoge lokacije su prazne, uprkos pribavljenoj dokumentaciji, jer investitori zbog ekonomske krize nemaju para za izgradnju objekta.

Prema rečima Milana Vukovića, gradskog sekretara za urbanizam i građevinske poslove, u Beogradu se ne čeka dugo na građevinske dozvole.

"Otkako je na snazi novi zakon iz 2009. godine, nema zastoja u izdavanju građevinskih dozvola u Beogradu. Analizom podataka, od datuma podnošenja zahteva za građevinsku dozvolu, pa do okončanja postupka za izdavanje ili odbijanja, uključujući i vreme koje investitori utroše za pribavljanje nedostajuće dokumentacije ili korekciju, predmet je prosečno bio u proceduri 130 dana“ , kaže Vuković.

On dodaje do to ne znači da je službenicima potrebno toliko vremena za obradu papira, ali uslov je bio da investitor ima svu propisanu dokumentaciju. U svakom slučaju, nema odugovlačenja sa izdavanjem građevinskih dozvola.

Nažalost, postoji veliki broj placeva gde investitori, i pored dozvole, ne grade - kaže Vuković i dodaje:

"Gradilište na uglu Južnog bulevara i Maksima Gorkog, gradilište u Skerlićevoj 4 kod Narodne biblioteke ili hotel na lokaciji 'Bigza' ka Sajmištu samo su neke od parcela na kojima investitori, i pored dozvole, ne grade“.

Kasno se setili

Država je kasno shvatila značaj građevinarstva, koje je prava zlatna koka privrede, i tek prošle godine intervenisala Zakonom o pomoći građevinskoj industriji – čija je važnost produžena i na ovu – ne bi li podstakla izgradnju. 

Samo u Beogradu veliki sistemi nekada su zapošljavali oko 100.000 radnika, u „Komgarpu” je, na primer, radilo do 11.000 ljudi, „Radu„ 7.000, koliko i „Trudbeniku”, „Energoprojektu” oko 5.500...

Giganti su nestali, mnogi su u stečaju, proizvođači građevinskog materijala polako gase peći, a oni što kako-tako rade, uglavnom su zaposleni kod stranih kompanija kao podizvođači, a u vlastitoj zemlji.

S lica zemlje su izbrisani ili se brišu i vojvođanski giganti, kao što su novosadski „Neimar”, koji je izgradio pola grada, i „Budućnost”, koja je uvek završavala zgrade u obećanom roku, zrenjaninski GIK „Banat, zatim „1. maj” iz Bačke Topole, pančevački „Konstruktor”, somborski „Dušan Staničkov”