+

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΠΑΝΟΡΑΜΑ

24.02.2012 Τα πρώτα αναγνωστήρια στη Σερβία εμφανίζονται γύρω στο έτος 1840, πρώτα, με την ύπαρξη ντόπιων και ξένων εφημερίδων και περιοδικών, και ύστερα με την ικανοποίηση ορισμένων άλλων αναγκών των πολιτών από τον τομέα του Πολιτισμού, κυρίως των νέων.. Το πρώτο «Σερβικό αστικό αναγνωστήριο» εγκαινιάστηκε στο Βελιγράδι στις 24 Ιανουαρίου του 1846, και μετά απ’αυτό και σε όλη τη Σερβία άρχισαν να εμφανίζονται παρόμοια αναγνωστήρια κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα. Επιμέλεια Dušica Maticki. Για την ίδρυση του «Σερβικού αναγνωστήριου» στο Βελιγράδι μεγάλη συμβολή έδωσε ο ευεργέτης Miša Anastasijević, ένας από τους πιο πλούσιους ανθρώπους εκείνης της Σερβίας, ο οποίες έκτισε πολλά κτίρια, τα οποία δώρισε στο κράτος. Επίσης, εδώ πρέπει να αναφέρουμε και το λογοτέχνη Miloš Popović,  συντάκτη της εφημερίδας με τίτλο «Σερβική εφημερίδα» (Srpske novine), ο οποίος συνηγορούσε, ακόμα το έτος 1843, υπέρ της ίδρυσης ενός αναγνωστήριου στο Βελιγράδι. Το πρώτο σερβικό αναγνωστήριο βρισκόταν σε ένα κτίριο κοντά στον Καθεδρικό Ναό του Βελιγραδίου, στο κέντρο της πόλης. Στο ίδιο κτίριο, δηλαδή σε τρία μεγάλα δωμάτια κοντά στο αναγνωστήριο, βρισκόταν και ένα παλιό  δημοτικό σχολείο. Στους τοίχους του αναγνωστήριου βρίσκονταν πορτρέτα ορισμένων διακεκριμένων προσωπικοτήτων της Σερβίας εκείνης της εποχής. Το αναγνωστήριο είχε τακτικά μέλη, τα οποία πλήρωναν συνδρομή, και επίσης, είσοδο στο αναγνωστήριο επιτρεπόταν στους μαθητές Λυκείου και του Ιεροδιδασκαλείου. Η διοίκηση του αναγνωστήριου φρόντιζε, τακτικά, να προμηθεύει τους αναγνώστες με όλες τις εφημερίδες και περιοδικά που εκδίδονταν στο Βελιγράδι, στη Σερβία και στις τριγύρω χώρες, στις οποίες ζούσαν Σέρβοι, επίσης, αγόραζαν γαλλικές, γερμανικές, αγγλικές και ελληνικές εφημερίδες και περιοδικά. Επίσης, ξεκινώντας από το έτος 1847, η διοίκηση του αναγνωστήριου άρχισε να αγοράζει και βιβλία, και το ίδιος έτος είχε αγοράσει συνολικά 38 νέα βιβλία που τυπώθηκαν τότε. Πολλές φορές, το αναγνωστήριο ελάμβανε δώρα σε βιβλία και περιοδικά. Όμως, με την πάροδο του χρόνου το ενδιαφέρον για την αγορά νέων βιβλίων έπεσε, παράλληλα με έκδηλη την επιθυμία για ύπαρξη μιας μεγάλης βιβλιοθήκης στο Βελιγράδι. Τότε, η διοίκηση του αναγνωστήριου κάλεσε τον γνωστό βιβλιοθηκάριο Milovan Spasić, ο οποίος τακτοποίησε τα βιβλία και τα διαίρεσε σε βιβλία γραμμένα στα σερβικά και στις σλάβικες γλώσσες και σε εκείνα που εκδόθηκαν σε άλλες ξένες γλώσσες, παράλληλα με τη ταξινόμισή τους με την αλφαβητική σειρά. Κάθε μέλος του αναγνωαστήριου είχε δικαίωμα να πάρει σπίτι του μόνο ένα βιβλίο. Έτσι, το αναγνωστήριο έγινε και βιβλιοθήκη, και λειτουργούσε ως το έτος 1912, με απώτερο σκοπό να συνεχίσει να καλλιεργεί και να αναπτύσσει το σερβικό εθνικό πνεύμα.