Ταξιδεύοντας ανά τη Σερβία μπορούμε να παρατηρήσουμε τα ίχνη εκατοντάδων ορθόδοξων εκκλησιών και μοναστηριών, που χτίστηκαν δοξάζοντας τον Ιησού Χριστό, την Παναγία Θεοτόκο και τους Άγιους Πατέρες της Χριστιανοσύνης. Πολλά απ’αυτά τα αιωνόβια μοναστήρια βρίσκονται σε ερείπια, και πολλά είναι εγκαταλειμμένα, όμως, μέχρι τις ημέρες μας σώθηκε ο μεγαλύτερος αριθμός εξ αυτών, που λειτουργεί ακόμα κανονικά.
Η στάση των Σέρβων πιστών απέναντι στο Θεό βασιζόταν, εξαρχής, στην αγάπη και στην ευγνωμοσύνη. Μόνο όταν ασπάστηκαν το Χριστιανισμό οι Σέρβοι απέκτησαν πραγματικό Θεό προστάτη, σύμβουλο και σύμμαχο του ανθρώπου, τον Οποίο ευχαριστούσαν για όλα όσα τους χάρισε. Οι Σέρβοι, δεσπότες, άρχοντες, μοναχοί, αλλά και απλοί άνθρωποι, έχτιζαν, ανά τους αιώνες, πολυάριθμες εκκλησίες και μοναστήρια, σαν έκφραση ευγνωμοσύνης στον Ύψιστο Θεό.
Ακριβώς για αυτό, στη Σερβία υπάρχουν πολλές περιοχές που μπορούν να χαρακτηριστούν «σερβικά Άγια Όρη», δηλ. που μοιάζουν με το Άγιον Όρος στον Άθω, όπου βρίσκεται η Ιερά Μονή Χιλιανδαρίου, το ωραιότερο και το καλύτερα διατηρημένο σερβικό μοναστήρι. Στο βουνό Φρούσκα Γκόρα, στα ανατολικά του Βελιγραδίου, σε απόσταση μιας ώρας με αυτοκίνητο, βρίσκεται μια ολόκληρη σειρά εξαιρετικά καλά διατηρημένων σερβικών μοναστηριών, που όλα τους μαζί μοιάζουν με το Άγιον Όρος. Συγκεκριμένα, πρόκειται για τα μοναστήρια Krušedol, Μικρή και Μεγάλη Remeta, Grgeteg, Hopovo, και άλλα, που ακτινοβολούν ομορφιά και αγιότητα, παρότι αποτελούσαν στόχο βανδαλιστικών επιθέσεων, ιδίως τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Επίσης, περιοχή με πολυάριθμα μοναστήρια μέσα σε έναν τόπο, που μοιάζει με το Άγιον Όρος του Άθω, θεωρείται και η περιοχή της Σερβίας που λέγεται ‘το όρος του Mojsinje’ και που βρίσκεται μεταξύ των πόλεων Kruševac και Stalać. Σύμφωνα με την παράδοση, κάποτε στον τόπο αυτό βρισκόταν 77 εκκλησίες και μοναστήρια, σε έκταση 15 μόνο χιλιομέτρων. Σήμερα εδώ υπάρχουν 50 περίπου ιερά προσκυνήματα, ορισμένα από τα οποία είναι αρκετά παλιά, όπως η εκκλησία του Αγίου Πνεύματος στο Stalać, που χτίστηκε τον 11ο αιώνα, και έπειτα έχουμε και το μοναστήρι του Αγίου Ρομάνου και του Αγίου Νέστορα, που χρονολογούνται επίσης στην ίδια εποχή.
Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφέρουμε και τα μοναστήρια στην περιοχή των βουνών Ovčar και Κablar, στη Δυτική Σερβία, σε απόσταση 200 περίπου χιλιομέτρων από το Βελιγράδι. Και αυτή η περιοχή μπορεί να ονομαστεί ‘το σερβικό Άγιον Όρος’, επειδή εδώ κάποτε, σύμφωνα με έρευνα που έκανε ο αρχιμανδρίτης Jovan Radosavljević, βρισκόταν 40 περίπου μοναστήρια. Σήμερα έμειναν μόνο 9 μοναστήρια και μια μόνο εκκλησία, που κατατάσσονται, ανάλογα με την πνευματική τους αξία, ανάμεσα σε πιο πολύτιμα ορθόδοξα ιερά προσκυνήματα.
Στη δεξιά όχθη του σερβικού ποταμού Velika Morava (Μεγάλη Μοράβα), στην Ανατολική Σερβία, υψώνεται το λεγόμενο ‘σερβικό Άγιον Όρος της περιοχής Μοράβα’, με πιο γνωστά τα μοναστήρια του Miljko, της Παναγίας και το μοναστήρι Tomić. Εδώ υπάρχουν και πολλά άλλα παλιά μοναστήρια.
Στο τέλος πρέπει να πούμε ότι εδώ δε σταματάει το ταξίδι μας στα παλιά σερβικά μοναστήρια και στις περιοχές που μοιάζουν με το Άγιον Όρος του Άθω. Στη Σερβία υπάρχουν και άλλες τέτοιες περιοχές με πολλά μοναστήρια σε έναν τόπο...
Η στάση των Σέρβων πιστών απέναντι στο Θεό βασιζόταν, εξαρχής, στην αγάπη και στην ευγνωμοσύνη. Μόνο όταν ασπάστηκαν το Χριστιανισμό οι Σέρβοι απέκτησαν πραγματικό Θεό προστάτη, σύμβουλο και σύμμαχο του ανθρώπου, τον Οποίο ευχαριστούσαν για όλα όσα τους χάρισε. Οι Σέρβοι, δεσπότες, άρχοντες, μοναχοί, αλλά και απλοί άνθρωποι, έχτιζαν, ανά τους αιώνες, πολυάριθμες εκκλησίες και μοναστήρια, σαν έκφραση ευγνωμοσύνης στον Ύψιστο Θεό. Ακριβώς για αυτό, στη Σερβία υπάρχουν πολλές περιοχές που μπορούν να χαρακτηριστούν «σερβικά Άγια Όρη», δηλ. που μοιάζουν με το Άγιον Όρος στον Άθω, όπου βρίσκεται η Ιερά Μονή Χιλιανδαρίου, το ωραιότερο και το καλύτερα διατηρημένο σερβικό μοναστήρι. Στο βουνό Φρούσκα Γκόρα, στα ανατολικά του Βελιγραδίου, σε απόσταση μιας ώρας με αυτοκίνητο, βρίσκεται μια ολόκληρη σειρά εξαιρετικά καλά διατηρημένων σερβικών μοναστηριών, που όλα τους μαζί μοιάζουν με το Άγιον Όρος. Συγκεκριμένα, πρόκειται για τα μοναστήρια Krušedol, Μικρή και Μεγάλη Remeta, Grgeteg, Hopovo, και άλλα, που ακτινοβολούν ομορφιά και αγιότητα, παρότι αποτελούσαν στόχο βανδαλιστικών επιθέσεων, ιδίως τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Επίσης, περιοχή με πολυάριθμα μοναστήρια μέσα σε έναν τόπο, που μοιάζει με το Άγιον Όρος του Άθω, θεωρείται και η περιοχή της Σερβίας που λέγεται ‘το όρος του Mojsinje’ και που βρίσκεται μεταξύ των πόλεων Kruševac και Stalać. Σύμφωνα με την παράδοση, κάποτε στον τόπο αυτό βρισκόταν 77 εκκλησίες και μοναστήρια, σε έκταση 15 μόνο χιλιομέτρων. Σήμερα εδώ υπάρχουν 50 περίπου ιερά προσκυνήματα, ορισμένα από τα οποία είναι αρκετά παλιά, όπως η εκκλησία του Αγίου Πνεύματος στο Stalać, που χτίστηκε τον 11ο αιώνα, και έπειτα έχουμε και το μοναστήρι του Αγίου Ρομάνου και του Αγίου Νέστορα, που χρονολογούνται επίσης στην ίδια εποχή.
Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφέρουμε και τα μοναστήρια στην περιοχή των βουνών Ovčar και Κablar, στη Δυτική Σερβία, σε απόσταση 200 περίπου χιλιομέτρων από το Βελιγράδι. Και αυτή η περιοχή μπορεί να ονομαστεί ‘το σερβικό Άγιον Όρος’, επειδή εδώ κάποτε, σύμφωνα με έρευνα που έκανε ο αρχιμανδρίτης Jovan Radosavljević, βρισκόταν 40 περίπου μοναστήρια. Σήμερα έμειναν μόνο 9 μοναστήρια και μια μόνο εκκλησία, που κατατάσσονται, ανάλογα με την πνευματική τους αξία, ανάμεσα σε πιο πολύτιμα ορθόδοξα ιερά προσκυνήματα.
Στη δεξιά όχθη του σερβικού ποταμού Velika Morava (Μεγάλη Μοράβα), στην Ανατολική Σερβία, υψώνεται το λεγόμενο ‘σερβικό Άγιον Όρος της περιοχής Μοράβα’, με πιο γνωστά τα μοναστήρια του Miljko, της Παναγίας και το μοναστήρι Tomić. Εδώ υπάρχουν και πολλά άλλα παλιά μοναστήρια.
Στο τέλος πρέπει να πούμε ότι εδώ δε σταματάει το ταξίδι μας στα παλιά σερβικά μοναστήρια και στις περιοχές που μοιάζουν με το Άγιον Όρος του Άθω. Στη Σερβία υπάρχουν και άλλες τέτοιες περιοχές με πολλά μοναστήρια σε έναν τόπο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου