Οι τουρίστες έχουν την τάση να φοβούνται τον θρυλικό κρύο χειμώνα της Ρωσίας. Ωστόσο, αν κάποιος ντυθεί καλά, δεν υπάρχει κανένας φόβος. Επωφεληθείτε λοιπόν για λίγο από τη θαλπωρή στα καφέ, τα θέατρα και τα μουσεία και μετά ετοιμαστείτε ν’ αναζητήσετε την αυθεντική ψυχή της ρωσικής πρωτεύουσας.
Χρυσοί τρούλοι, αειθαλή δέντρα, μνημειώδη γλυπτά, και ξύλινα εξοχικά, όλα αυτά αναδύουν τη συμβολική ομορφιά του χειμωνιάτικου τοπίου. Πηγή: Μ. Julia
Το φρέσκο χιόνι βελτιώνει κάθε σκηνικό, κρύβει κάθε ατέλεια, μαλακώνει τραχιές κι αυστηρές γραμμές, ενώ ο πάγος δεν είναι μόνο για να θαυμάζουμε τα σχέδιά του στο παράθυρό μας, αλλά προσφέρεται για παγοδρομία, για γλυπτική, για ιστιοπλοΐα, ακόμη και για κολύμπι.
Εμβληματικά Τοπία
Χρυσοί τρούλοι, αειθαλή δέντρα, μνημειώδη γλυπτά, και ξύλινα εξοχικά, όλα αυτά αναδύουν τη συμβολική ομορφιά του χειμωνιάτικου τοπίου. Το μαλακό χιόνι στον κήπο του Κρεμλίνου, στην υπερυψωμένη όχθη του ποταμού Μόσχοβα, το καμπαναριό του Ιβάν του Τρομερού, και τους τρούλους των γύρω καθεδρικών ναών, της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, της Αναλήψεως και των Αρχαγγέλων, διαμορφώνουν το τέλειο σκηνικό. Αυτά τα ιστορικά,ιερά κτίρια στην καρδιά της πόλης είναι τα σύμβολα της Ρωσίας, όπως ακριβώς είναι και ο χειμωνιάτικος καιρός.
Και τα δυο μαζί, συνιστούν τον συνδυασμό που κερδίζει, ενώ, δίπλα, το εποχικό παγοδρόμιο και το χριστουγεννιάτικο δέντρο έξω από την φωτεινή νεράιδα GUM στην Κόκκινη Πλατεία συμπληρώνουν τη μαγεία. Στα νότια της πόλης, η ροζ εκκλησία-πύλη και τα τείχη της μεσαιωνικής Μονής του Αγίου Δανιήλ, κοντά στη στάση Τούλσκαγια του μετρό, περιβάλλουν μια πολυποίκιλη ομάδα εκκλησιών, λες και είναι φτιαγμένες μόνο και μόνο για τις χιονισμένες ημέρες. Το φως των κεριών πέφτει πάνω στις αρχαίες εικόνες και τα λαμπρά φρέσκο του Καθεδρικού Ναού των Αγίων Πατέρων, του 17ου αιώνα.
Απέναντι, η νεοκλασική Αγία Τριάδα, που την περιβάλλουν έλατα,χτίστηκε από τον Οσιπ Μπόβε, φημισμένο για το Θέατρο Μπολσόι. Ο μικρός χρυσός τρούλος έχει ανεγερθεί για τον εορτασμό των 1.000 χρόνων της ρωσικής Ορθοδοξίας, το 1998. Το Μοναστήρι είναι η επίσημη κατοικία του Πατριάρχη, που την φρουρούν Κοζάκοι, ντυμένοι για το χιόνι, με μπότες και γούνινα καπέλα. Για ένα εντελώς άλλο χειμωνιάτικο τοπίο, οι επισκέπτες μπορούν να κατευθυνθούν στην εξοχική κατοικία του Ντεντ Μοροζ, του Ρώσου Άι Βασίλη, στο πάρκο Κουζμίνκι,νοτιοανατολικά του κέντρου της πόλης. Υπάρχει μια ακαταμάχητη γοητεία σε αυτή την συλλογή των κιτς εξοχικών, όταν χιονίζει και ιδιαίτερα όταν πέφτει το σκοτάδι.
Σκί, κολύμπι και γλυπτική
Δεν χρειάζεται καν να πάει κανείς έξω για να απολαύσει τις τεράστιες δασώδεις όχθες του ποταμού, που εκτείνονται από το Πάρκο Γκόρκι σε όλη την διαδρομή γύρω από την κοιλάδα Σετούν.Μπορεί να τα βλέπει από τον γυάλινο σταθμό του μετρό με την ονομασία, Λόφοι των Σπουργιτιών, ή από την ακριβή πανοραμική καφετέρια, του 22ου ορόφου,στην λεωφόρο Λένιν. Το τελεφερίκ από τους Λόφους των Σπουργιτιών επιβιβάζει σκιέρ και καθαριστές χιονιού μέχρι την κορυφή.
Για σκι, υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες σε θέρετρα, όπως το Βόλεν,λίγο έξω από την πόλη, ενώ δάση σημύδας που απλώνονται γύρω αποτελούν τυπικό στοιχείο των τοπίων της Μόσχας και προσφέρονται για πορείες.
Τα Σαββατοκύριακα του χειμώνα οι λόφοι και οι λίμνες του δάσους-πάρκου Ποκρόβσκογιε-Στρέσνεβο, κοντά στον σταθμό του μετρό Βοικόβσκαγια, γεμίζουν από έλκηθρα, σκιέρ, και ψαράδες του πάγου. Οι Ρώσοι ψαράδες κάθονται συνήθως πάνω στην παγωμένη λίμνη με ένα μπουκάλι βότκα για συντροφιά. Κάποιοι μάλιστα δεν φορούν ούτε γάντια, για να νιώσουν τον παλμό της πετονιάς με το τσίμπημα του ψαριού. Ένα άλλο extreme sport, πολύ δημοφιλές στη Ρωσία είναι ν’ ανοίγουν μια μεγάλη τρύπα στον πάγο και να βουτούν στα παγωμένα νερά. Οι θαλάσσιοι ίπποι το κάνουν πολύ συχνά, και λένε ότι αυτό έχει πολλά ευεργετικά αποτελέσματα για την υγεία. Εάν κάποιος βουτήξει στις 19 Ιανουαρίου, ημέρα που αγιάζονται τα νερά λόγω του εορτασμού των Επιφανίων, τότε θα έχει και πνευματικά οφέλη.
Το Σερεμπριάνι Μπορ είναι το κατάλληλο μέρος για να δει κανείς λουόμενους στον πάγο, ή ακόμη να πέσει κι αυτός στα νερά. Εκεί φτάνει λεωφορείο ή ταξί, από τον σταθμό του μετρό, Πολεζσαεβσκαγια. Το νησί του Σερεμπριάνι Μπορ αποτελεί τον τελικό χειμωνιάτικο προορισμό. Το όνομά του σημαίνει « Ασημένιο Πευκοδάσος»,κι αυτό ακριβώς γίνεται την μέρα που χιονίζει. Είναι ο παράδεισος των σκιέρ που κάνουν πορείες, διαθέτει ενοικιαζόμενες καλύβες, μεγάλα δασικά μονοπάτια, και ξύλινα σπίτια ανάμεσα στα πεύκα. Όταν το ποτάμι παγώνει, τότε είτε το περπατάς είτε κάνεις σκι. Στην άλλη άκρη του νησιού υπάρχει μια καφετέρια με μεταξωτές μαξιλάρες,υπαίθριο παγοδρόμιο δίπλα στο ποτάμι, και διαφάνειες πάγου
Ετήσιο Φεστιβάλ Γλυπτικής
Κάθε χειμώνα, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Γλυπτικής Πάγου, Βγιουγκόβει, γίνονται υπαίθριες εκθέσεις, σε διάφορα σημεία της Μόσχας. Φέτος το φεστιβάλ πραγματοποιείται από τον Δεκέμβριο του2012, μέχρι τον Μάρτιο του 2013. Ανάμεσα στους χώρους των εκθέσεων περιλαμβάνεται και το Πανρωσικό Εκθεσιακό Κέντρο, του οποίου τα χρυσά αγάλματα και τα μνημεία του,δείχνουν υπέροχα μέσα στο χιόνι. Επαγγελματίες γλύπτες δημιουργούν λεπτομερέστατες σκηνές, πάνω σε μεγάλα κομμάτια πάγου, ενώ κάθε χρόνο υπάρχει και μια νέα θεματική ενότητα, όπως κοσμικά ταξίδια, παγκόσμια ορόσημα ή παραμύθια.
Η ιδέα της γλυπτικής στον πάγο, η οποία σήμερα είναι μια διεθνής μορφή τέχνης, ξεκίνησε τον 18οαιώνα, την εποχή της αυτοκράτειρας Άννας, όταν ο αρχιτέκτονας Πέτερ Ερόπκιν σχεδίασε ένα παλάτι από πάγο. Στις τεράστιες εκτάσεις του Πάρκου της Νίκης φιλοξενούνται συλλογές με παλάτια από πάγο, και διάφορες μορφές, ενώ οι γλύπτες κάθε χρόνο στο πλαίσιο του Φεστιβάλ, στολίζουν την Πλατεία της Επανάστασης, με μνημεία από πάγο.
Ιστιοπλοΐα, πατινάζ και χόκεϊ στον πάγο
Το ξενοδοχείο Radisson Royal Hotel, το πρώην“Ukraina” διαθέτει ένα στόλο παγοθραυστικών γιοτ, ώστε να συνεχίζονται όλο τον χρόνο οι παραποτάμιες κρουαζιέρες, που ξεκινούν από τα σκαλιά του μεγάλου ουρανοξύστη της εποχής του Στάλιν και φτάνουν μέχρι το πάρκο-Γκόρκι. Οι επισκέπτες μπορούν να δουν όλα τα αξιοθέατα της Μόσχας μέσα από τα γυάλινα τοιχώματα των πλοίων.
Μία άλλη μορφή ιστιοπλοΐας στον πάγο είναι κάτι σαν το θαλάσσιο σκι, το οποίο μπορεί να προσφέρει ταχύτητες μέχρι και 100 χιλιόμετρα την ώρα. Η τεράστια λίμνη, επέκταση του ποταμού Μόσκοβα, κοντά στη στάση του μετρό Στρογκίνο είναι η Μέκκα για τους λάτρεις του σκί στον πάγο αλλά και άλλων χειμερινών σπορ. Μόλις ο καιρός κρυώσει για τα καλά, σε όλη την πόλη αναδύονται παγοδρόμια. Από την λίμνη του Πατριάρχη, με τις φλαμουριές και τα χάλκινα αγάλματα μέχρι τα τρία χιλιόμετρα παγωμένα και πλημμυρισμένα μονοπάτια του πάρκου Γκόρκι, η Μόσχα μετατρέπεται σε βασίλισσα του πατινάζ. Τα παιχνίδια στον πάγο, όπως το μπρούμπολ και το κέρλινγκ είναι δημοφιλή στη Ρωσία, το πιο γνωστό,όμως, είναι το χόκει. Η Μόσχα έχει τουλάχιστον τρεις μεγάλες ομάδες χόκει. Η Δυναμό σπορ κλαμπ ιδρύθηκε το 1946, με την χορηγία της Γκα Γκε Μπε. Οι επισκέπτες μπορούν να αγοράσουν εισιτήρια από τα κιόσκια της πόλης, για να παρακολουθήσουν ομάδες όπως η Δυναμό, η Λοκομοτίβ, και η Τσεσεκά.
Στην Μόσχα, το χόκεϊ στον πάγο δεν είναι άθλημα μόνο για επαγγελματίες.Ο δεκατετράχρονος Γκράνφιλντ από τον Αγγλία, ο οποίος έζησε στη Μόσχα πέντε χρόνια, έπαιξε στην κυριακάτικη ομάδα των εφήβων που διοικούν Καναδοί και Ρώσοι πατεράδες. «Είναι ένα πολύ γρήγορο σπορ, επομένως είναι σημαντική η συγκέντρωση…δεν έχει να κάνει με το σκορ, αλλά περισσότερο με το κέφι», είπε ο νεαρός Γκράνφιλν, για τον οποίο το χόκει στον πάγο «είναι το καλύτερο πράγμα στη Ρωσία.»
Εμβληματικά Τοπία
Χρυσοί τρούλοι, αειθαλή δέντρα, μνημειώδη γλυπτά, και ξύλινα εξοχικά, όλα αυτά αναδύουν τη συμβολική ομορφιά του χειμωνιάτικου τοπίου. Το μαλακό χιόνι στον κήπο του Κρεμλίνου, στην υπερυψωμένη όχθη του ποταμού Μόσχοβα, το καμπαναριό του Ιβάν του Τρομερού, και τους τρούλους των γύρω καθεδρικών ναών, της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, της Αναλήψεως και των Αρχαγγέλων, διαμορφώνουν το τέλειο σκηνικό. Αυτά τα ιστορικά,ιερά κτίρια στην καρδιά της πόλης είναι τα σύμβολα της Ρωσίας, όπως ακριβώς είναι και ο χειμωνιάτικος καιρός.
Και τα δυο μαζί, συνιστούν τον συνδυασμό που κερδίζει, ενώ, δίπλα, το εποχικό παγοδρόμιο και το χριστουγεννιάτικο δέντρο έξω από την φωτεινή νεράιδα GUM στην Κόκκινη Πλατεία συμπληρώνουν τη μαγεία. Στα νότια της πόλης, η ροζ εκκλησία-πύλη και τα τείχη της μεσαιωνικής Μονής του Αγίου Δανιήλ, κοντά στη στάση Τούλσκαγια του μετρό, περιβάλλουν μια πολυποίκιλη ομάδα εκκλησιών, λες και είναι φτιαγμένες μόνο και μόνο για τις χιονισμένες ημέρες. Το φως των κεριών πέφτει πάνω στις αρχαίες εικόνες και τα λαμπρά φρέσκο του Καθεδρικού Ναού των Αγίων Πατέρων, του 17ου αιώνα.Απέναντι, η νεοκλασική Αγία Τριάδα, που την περιβάλλουν έλατα,χτίστηκε από τον Οσιπ Μπόβε, φημισμένο για το Θέατρο Μπολσόι. Ο μικρός χρυσός τρούλος έχει ανεγερθεί για τον εορτασμό των 1.000 χρόνων της ρωσικής Ορθοδοξίας, το 1998. Το Μοναστήρι είναι η επίσημη κατοικία του Πατριάρχη, που την φρουρούν Κοζάκοι, ντυμένοι για το χιόνι, με μπότες και γούνινα καπέλα. Για ένα εντελώς άλλο χειμωνιάτικο τοπίο, οι επισκέπτες μπορούν να κατευθυνθούν στην εξοχική κατοικία του Ντεντ Μοροζ, του Ρώσου Άι Βασίλη, στο πάρκο Κουζμίνκι,νοτιοανατολικά του κέντρου της πόλης. Υπάρχει μια ακαταμάχητη γοητεία σε αυτή την συλλογή των κιτς εξοχικών, όταν χιονίζει και ιδιαίτερα όταν πέφτει το σκοτάδι.
Σκί, κολύμπι και γλυπτική
Δεν χρειάζεται καν να πάει κανείς έξω για να απολαύσει τις τεράστιες δασώδεις όχθες του ποταμού, που εκτείνονται από το Πάρκο Γκόρκι σε όλη την διαδρομή γύρω από την κοιλάδα Σετούν.Μπορεί να τα βλέπει από τον γυάλινο σταθμό του μετρό με την ονομασία, Λόφοι των Σπουργιτιών, ή από την ακριβή πανοραμική καφετέρια, του 22ου ορόφου,στην λεωφόρο Λένιν. Το τελεφερίκ από τους Λόφους των Σπουργιτιών επιβιβάζει σκιέρ και καθαριστές χιονιού μέχρι την κορυφή.
Για σκι, υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες σε θέρετρα, όπως το Βόλεν,λίγο έξω από την πόλη, ενώ δάση σημύδας που απλώνονται γύρω αποτελούν τυπικό στοιχείο των τοπίων της Μόσχας και προσφέρονται για πορείες.
Τα Σαββατοκύριακα του χειμώνα οι λόφοι και οι λίμνες του δάσους-πάρκου Ποκρόβσκογιε-Στρέσνεβο, κοντά στον σταθμό του μετρό Βοικόβσκαγια, γεμίζουν από έλκηθρα, σκιέρ, και ψαράδες του πάγου. Οι Ρώσοι ψαράδες κάθονται συνήθως πάνω στην παγωμένη λίμνη με ένα μπουκάλι βότκα για συντροφιά. Κάποιοι μάλιστα δεν φορούν ούτε γάντια, για να νιώσουν τον παλμό της πετονιάς με το τσίμπημα του ψαριού. Ένα άλλο extreme sport, πολύ δημοφιλές στη Ρωσία είναι ν’ ανοίγουν μια μεγάλη τρύπα στον πάγο και να βουτούν στα παγωμένα νερά. Οι θαλάσσιοι ίπποι το κάνουν πολύ συχνά, και λένε ότι αυτό έχει πολλά ευεργετικά αποτελέσματα για την υγεία. Εάν κάποιος βουτήξει στις 19 Ιανουαρίου, ημέρα που αγιάζονται τα νερά λόγω του εορτασμού των Επιφανίων, τότε θα έχει και πνευματικά οφέλη.
Το Σερεμπριάνι Μπορ είναι το κατάλληλο μέρος για να δει κανείς λουόμενους στον πάγο, ή ακόμη να πέσει κι αυτός στα νερά. Εκεί φτάνει λεωφορείο ή ταξί, από τον σταθμό του μετρό, Πολεζσαεβσκαγια. Το νησί του Σερεμπριάνι Μπορ αποτελεί τον τελικό χειμωνιάτικο προορισμό. Το όνομά του σημαίνει « Ασημένιο Πευκοδάσος»,κι αυτό ακριβώς γίνεται την μέρα που χιονίζει. Είναι ο παράδεισος των σκιέρ που κάνουν πορείες, διαθέτει ενοικιαζόμενες καλύβες, μεγάλα δασικά μονοπάτια, και ξύλινα σπίτια ανάμεσα στα πεύκα. Όταν το ποτάμι παγώνει, τότε είτε το περπατάς είτε κάνεις σκι. Στην άλλη άκρη του νησιού υπάρχει μια καφετέρια με μεταξωτές μαξιλάρες,υπαίθριο παγοδρόμιο δίπλα στο ποτάμι, και διαφάνειες πάγου
Ετήσιο Φεστιβάλ Γλυπτικής
Κάθε χειμώνα, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Γλυπτικής Πάγου, Βγιουγκόβει, γίνονται υπαίθριες εκθέσεις, σε διάφορα σημεία της Μόσχας. Φέτος το φεστιβάλ πραγματοποιείται από τον Δεκέμβριο του2012, μέχρι τον Μάρτιο του 2013. Ανάμεσα στους χώρους των εκθέσεων περιλαμβάνεται και το Πανρωσικό Εκθεσιακό Κέντρο, του οποίου τα χρυσά αγάλματα και τα μνημεία του,δείχνουν υπέροχα μέσα στο χιόνι. Επαγγελματίες γλύπτες δημιουργούν λεπτομερέστατες σκηνές, πάνω σε μεγάλα κομμάτια πάγου, ενώ κάθε χρόνο υπάρχει και μια νέα θεματική ενότητα, όπως κοσμικά ταξίδια, παγκόσμια ορόσημα ή παραμύθια.
Η ιδέα της γλυπτικής στον πάγο, η οποία σήμερα είναι μια διεθνής μορφή τέχνης, ξεκίνησε τον 18οαιώνα, την εποχή της αυτοκράτειρας Άννας, όταν ο αρχιτέκτονας Πέτερ Ερόπκιν σχεδίασε ένα παλάτι από πάγο. Στις τεράστιες εκτάσεις του Πάρκου της Νίκης φιλοξενούνται συλλογές με παλάτια από πάγο, και διάφορες μορφές, ενώ οι γλύπτες κάθε χρόνο στο πλαίσιο του Φεστιβάλ, στολίζουν την Πλατεία της Επανάστασης, με μνημεία από πάγο.
Ιστιοπλοΐα, πατινάζ και χόκεϊ στον πάγο
Το ξενοδοχείο Radisson Royal Hotel, το πρώην“Ukraina” διαθέτει ένα στόλο παγοθραυστικών γιοτ, ώστε να συνεχίζονται όλο τον χρόνο οι παραποτάμιες κρουαζιέρες, που ξεκινούν από τα σκαλιά του μεγάλου ουρανοξύστη της εποχής του Στάλιν και φτάνουν μέχρι το πάρκο-Γκόρκι. Οι επισκέπτες μπορούν να δουν όλα τα αξιοθέατα της Μόσχας μέσα από τα γυάλινα τοιχώματα των πλοίων.
Μία άλλη μορφή ιστιοπλοΐας στον πάγο είναι κάτι σαν το θαλάσσιο σκι, το οποίο μπορεί να προσφέρει ταχύτητες μέχρι και 100 χιλιόμετρα την ώρα. Η τεράστια λίμνη, επέκταση του ποταμού Μόσκοβα, κοντά στη στάση του μετρό Στρογκίνο είναι η Μέκκα για τους λάτρεις του σκί στον πάγο αλλά και άλλων χειμερινών σπορ. Μόλις ο καιρός κρυώσει για τα καλά, σε όλη την πόλη αναδύονται παγοδρόμια. Από την λίμνη του Πατριάρχη, με τις φλαμουριές και τα χάλκινα αγάλματα μέχρι τα τρία χιλιόμετρα παγωμένα και πλημμυρισμένα μονοπάτια του πάρκου Γκόρκι, η Μόσχα μετατρέπεται σε βασίλισσα του πατινάζ. Τα παιχνίδια στον πάγο, όπως το μπρούμπολ και το κέρλινγκ είναι δημοφιλή στη Ρωσία, το πιο γνωστό,όμως, είναι το χόκει. Η Μόσχα έχει τουλάχιστον τρεις μεγάλες ομάδες χόκει. Η Δυναμό σπορ κλαμπ ιδρύθηκε το 1946, με την χορηγία της Γκα Γκε Μπε. Οι επισκέπτες μπορούν να αγοράσουν εισιτήρια από τα κιόσκια της πόλης, για να παρακολουθήσουν ομάδες όπως η Δυναμό, η Λοκομοτίβ, και η Τσεσεκά.
Στην Μόσχα, το χόκεϊ στον πάγο δεν είναι άθλημα μόνο για επαγγελματίες.Ο δεκατετράχρονος Γκράνφιλντ από τον Αγγλία, ο οποίος έζησε στη Μόσχα πέντε χρόνια, έπαιξε στην κυριακάτικη ομάδα των εφήβων που διοικούν Καναδοί και Ρώσοι πατεράδες. «Είναι ένα πολύ γρήγορο σπορ, επομένως είναι σημαντική η συγκέντρωση…δεν έχει να κάνει με το σκορ, αλλά περισσότερο με το κέφι», είπε ο νεαρός Γκράνφιλν, για τον οποίο το χόκει στον πάγο «είναι το καλύτερο πράγμα στη Ρωσία.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου