Οι γιορτές των Σέρβων πιστών

Μόλις αρχίσει το φθινόπωρο, μαζί του έρχονται και διάφορες θρησκευτικές γιορτές, με τις οποίες οι Σέρβοι πιστοί τιμούν τα ονόματα των Αγίων Πατέρων. Όμως, αυτές οι γιορτές δεν αποτελούν μόνο ευκαιρία για πλούσιο «φαείν και πιείν», όπως το νομίζουν πολλοί, αλλά, πρέπει να πούμε ότι αυτές έχουν ένα βαθύ θρησκευτικό νόημα και μακρά παράδοση.Αυτές Επιμέλεια Ljiljana Sinđelić Nikolić.

Η λεγόμενη «γιορτή του σπιτιού» ή «γιορτή κατά την ημέρα βαπτίσματος» υπάρχουν σήμερα μόνο ανάμεσα σε Σέρβους. Τότε οι Σέρβοι τιμούν το όνομα ενός εκ των Αγίων Πατέρων (του Αγίου Νικολάου, του Αγίου Ιωάννη, του Αγίου Γεωργίου ή του Αγίου Αρχαγγέλου Μιχαήλ) για να αναφέρουμε μόνο μερικούς, που αποτελούν προστάτες του σπιτιού τους και της οικογένειάς τους. Πολλές φορές τιμούν και το όνομα της Παναγίας Θεοτόκου, των Αγίων Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ, των Αγίων Μάγων, της Αγίας Παρασκευής, του Αγίου Στέφανου και άλλων.

Οι εθνολόγοι λένε ότι οι Σέρβοι άρχισαν να γεραίρουν αυτές τις γιορτές τους από τότε που ασπάστηκαν τον Χριστιανισμό, και εισήγαγαν σ’αυτές και ορισμένα ειδωλολατρικά, δηλαδή προχριστιανικά ήθη και έθιμα. Πολλοί Σέρβοι αναφέρουν τα λόγια του Αποστόλου Παύλου, ότι «κάθε χριστιανική οικογένεια αποτελεί μια μικρή εκκλησία», και ότι, εκτός από τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό και την Παναγία Θεοτόκου, κάθε σερβική οικογένεια τιμάει και υμνεί και το όνομα ενός εκ των Αγίων Πατέρων, που αποτελεί προστάτη της οικογένειας ενώπιον του Θεού. Ορισμένοι Σέρβοι πιστοί τιμούν το όνομα κάποιου Αγίου Πατέρα, επειδή κατά την ημέρα της γιορτής του βαπτίστηκαν, γιατρεύθηκαν από μια σοβαρή ασθένεια, σώθηκαν από ένα ατύχημα ή όταν ο Άγιος Πατέρας εισάκουσε τις προσευχές τους.

Βασικά στοιχεία μιας «γιορτής του σπιτιού» ανάμεσα σε Σέρβους είναι το κερί, το κόκκινο κρασί, το ειδικό ψωμί, τα κόλλυβα και το θυμίαμα. Το ψωμί και το κόκκινο κρασί συμβολίζουν το Σώμα και το Αίμμα του Ιησού Χριστού, ενώ τα κόλλυβα συμβολίζουν την αιώνια ζωή. Ανήμερα τη γιορτή οι πιστοί πάνε στην Εκκλησία να παρακολουθήσουν Θεία Λειτουργία και να κοινωνήσουν, καλούν τον ιερέα να έρθει στο σπίτι τους και να αγιάσει το ψωμί και το κρασί, να διαβάσει ορισμένα χωρία από την Αγία Γραφή, και να τραγουδήσουν μαζί του και μερικά πνευματικά τραγούδια. Μετά απ’αυτό, οι νοικοκύρηδες καλούν τα μέλη της οικογένειας ή τους φιλοξενούμενους να καθίσουν στο πλούσιο τραπέζι, και τα φαγητά είναι νηστίσιμα την εποχή της Μεγάλης Νηστείας. Όλη αυτή η τελετή έχει σαν σκοπό να υμνούνται οι Άγιοι Πατέρες, να υμνούμε και δοξάζουμε το Θεό..

Για πολύ καιρό οι κομουνιστικές αρχές στη Σερβία απαγόρευσαν στους πιστούς να γεραίρουν τη «γιορτή του σπιτιού», και έτσι οι Σέρβοι τη γιόρταζαν κρυφά, όμως, κατά τα είκοσι και άνω τελευταία χρόνια, οι Σέρβοι γεραίρουν μαχικά και ανοιχτά τη γιορτή τους. «Ο Θεός δε ζήτησε ποτέ εκείνο το οποίο ανήκει στον καίσαρο, δηλαδή εκείνο που ανήκει στον επίγειο κόσμο και στις επίγειες Αρχές, όμως, οι επίγειες Αρχές ζητούσαν πάντα να δώσουμε σ’αυτούς εκείνο που ανήκει στο Θεό, τουλάχιστο τμηματικά»,- έλεγε χαρακτηριστικά ο μακαρίτης Σέρβος Πατριάρχης Παύλος.