Γεύση του εθνικού πάρκου Τζερντάπ

Πρόσφατα στην έδρα της Τουριστικής Οργάνωσης Σερβίας παρουσιάστηκε το βιβλίο με τίτλο «Η γεύση του Đerdap – η παραδοσιακή κουζίνα της περιοχής του εθνικού πάρκου Đerdap (δηλ. Στις Σιδηρές Πύλες του Δούναβη)». Αυτό το βιβλίο αποτελεί, στην ουσία, μια πολύτιμη μονογραφία για την παραπέρα γνωριμία με την τουριστική προβολή και με τις ομορφιές αυτής της περιοχής που βρίσκεται στην ανατολική Σερβία. Το εν λόγω βιβλίο παρουσιάστηκε με σύνθημα «εδώ θα δοκιμάσετε φαγητά που έχουν ψυχή». Για το θέμα γράφει η δημοσιογράφος Jelena Gligorić.

Η ανατολική Σερβία έχει πολλές και διάφορες φυσικές ομορφιές, ανάμεσα στις οποίες την πρώτη θέση καταλαμβάνει το εθνικό πάρκο Đerdap, πλάι στις όχθες του μεγάλου ποταμού Δούναβη, όαση παρθένας φύσης, περιοχή ιδανική για κυνήγι και για ψάρεμα. Κατά το τελευταίο διάστημα αυτή η περιοχή αποτελεί έναν από τους σπουδαιότερους τουριστικούς προορισμούς, ντόπιων και ξένων τουριστών. «Σπουδαίο μέρος της ποιότητας των καλοκαιρινών διακοπών και της αναψυχής γενικά σε έναν τουριστικό τόπο αποτελεί και η γαστρονομία, δηλαδή ο τρόπος με τον οποίο φτιάχνονται διάφορα φαγητά του τόπου, καθώς και η γεύση τους, που για πολλούς τουρίστες παραμένει αξέχαστη»,-λέει ο κ. Dejan Zagorac, ένας από τους συγγραφείς αυτού του βιβλίου.

«Η γαστρονομία αποτελεί, εξ ίσου, μέρος της τουριστικής προσφοράς ενός τόπου, όπως, για παράδειγμα, είναι η πολιτιστική κληρονομιά, η λογοτεχνία, οι καλές τέχνες και η μουσική. Κάθε εθνικός δρυμός στη Σερβία έχει τα δικά του χαρακτηριστικά, τη δική του ομορφιά και τα αξιοθέατα, και, επίσης, διαθέτει και τη δική του παραδοσιακή κουζίνα. Στο βιβλίο αναφέρονται πολλές συνταγές για φτιάξιμο διαφόρων φαγητών από ψάρι και από θηράματα, με χρησιμοποίηση πολλών φρούτων και λαχανικών του τόπου»,- λέει ο κ. Dejan Zagorac, και προσθέτει ότι το βιβλίο αποτελεί απόπειρα εναντίωσης απέναντι στην παγκοσμιοποίηση της γεύσης των φαγητών, εναντίον των φαστουντάδικων και άλλων φαγητών που σερβίρονται στις διεθνείς αλυσίδες εστιατορίων. «Η κουζίνα της περιοχής Đerdap είναι φυσική και υγιεινή, χωρίς χημικές ουσίες που βλάπτουν τον οργανισμό, έχει δικό της ιδιόμορφο άρωμα και γεύση»,- λέει ο ίδιος.

Ο κ. Σίρτζαν Στεφάνοβιτς, διευθυντής της επιχείρησης «Εθνικό πάρκο Τζέρνταπ», που φροντίζει για τη συντήρηση αυτού του πάρκου, λέει ότι εδώ πρόκειται για διάφορες πίτες των βοσκών, με τυρί του τόπου, για διάφορες σούπες και ζουμό από βότανα, για αρνίσιο κρέας το οποίο οι μάγειρες βράζουν μέσα σε γάλα και για κρέας φτιαγμένο από διάφορα θηράματα. «Εδώ στην περιοχή του εθνικού πάρκου Τζερντάπ το κρέας δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία στην κουζίνα μας, προτεραιότητα δίνουμε στα φαγητά από μαρούλι, σπανάκι, αμπελόφυλλο. Στο πιάτο σερβίρουμε φασολάδα με μαρούλι σαλάτα και με κρέμα που λιώνει, σερβίρουμε πιπεριές με μέλι, μαγειρεύουμε ψαρόσουπα, πίνουμε σιρόπια από φρούτα του δάσους, φτιάχνουμε χαβιάρι από ψάρια του Δούναβη...»λέει ο κ. Στεφάνοβιτς. Η κυρία Jelena Bujdić Krečković, υπάλληλος της υπηρεσίας διαφημίσεων της επιχείρησης «Εθνικό πάρκο Τζέρνταπ», και ένας από τους συγγραφείς του βιβλίου «Γεύση του Τζερντάπ», λέει ότι αυτή η περιοχή ήταν γνωστή, κατά τη δεκαετία του 1970, για το χαβιάρι της, και ότι οι ψαράδες έφτιαχναν, κάθε χρόνο, και μέχρι 10 κιλά μαύρο χαβιάρι, περιζήτητο στον κόσμο.

»Όλοι όσοι διαβάζουν το βιβλίο πρέπει να δοκιμάσουν αυτά τα φαγητά επί τόπου, επειδή τη γεύση τους είναι αδύνατον να την περιγράψουμε. Οι τουρίστες πρέπει να έρθουν εδώ στο πάρκο Τζερντάπ, να περάσουν τις διακοπές τους και να δοκιμάσουν αυτά τα φαγητά. Εκτός αυτού, οι τουρίστες μπορούν να κάνουν βόλτα στην παρθένα φύση, να κάνουν μπάνιο στον Δούναβη, να δουν διάφορα ιστορικά μνημεία του τόπου, να δοκιμάσουν το περίφημο κρασί αυτού του τόπου και να ακούσουν τη μουσική του, με λίγα λόγια, θα περάσουν αξέχαστες διακοπές»,- καταλήγει η ίδια.