Την ημέρα εκείνη του έτους 1998, οι δημοσιογράφοι Đuro Slavuj και Ranko Perenić ξεκίνησαν για να κάνουν ένα ρεπορτάζ για τον γυρισμό μερικών απαχθέντων Σέρβων μοναχών του μοναστηριού των Αγίων Μάγων στο χωριό Zočište. Τα ίχνη τους παρατηρήθηκαν, για τελευταία φορά, κατά τις προμεσημβρινές ώρες της 21ης Αυγούστου στο χωριό Velika Hoča, από το οποίο είχαν ξεκινήσει, κατά λάθος, προς την κωμόπολη Οράχοβατς, που τότε τελούσε υπό έλεγχο των ανδρών του τρομοκρατικού UCK. Από τότε μέχρι σήμερα χάνεται κάθε ίχνος τους, και επίσης χάθηκαν και τα ίχνη του Ι.Χ. αυτοκινήτου τους Zastava 128 μπλε χρώματος, το οποίο δεν ανακαλύφθηκε ποτέ. Εδώ και 15 χρόνια τα μέλη των οικογενειών Slavuj και Perenić προσπαθούν να διασαφηνίσουν αυτό το έγκλημα και να λάβουν περισσότερες πληροφορίες για τα περιστατικά, δηλ. τι ακριβώς συνέβη στον αυτοκινητόδρομο Velika Hoča- Orahovac, δηλ. τι τους συνέβη. Αυτά που έχουν μάθει μέχρι τώρα είναι πολύ λίγα.
Δυστυχώς, όμως, αυτό δεν αποτελεί και το μοναδικό έγκλημα σε βάρος των Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου, τα περιστατικά του οποίου δεν έχουν διασαφηνιστεί ακόμα. Υπάρχουν ακόμα πολλές παρόμοιες περιπτώσεις απαγωγής και δολοφονίας Σέρβων δημοσιογράφων στο Κοσσυφοπέδιο, που έμειναν χωρίς απάντηση στο ερώτημα τι έγινε μ’αυτούς, ποιος τους απήγαγε και σκότωσε;
Στη συνέχεια αναφέρουμε την περίπτωση του δημοσιογράφου της ημερήσιας εφημερίδας «Jedinstvo» από την Πρίστινα, και απεσταλμένου της εφημερίδας «Politika” του Βελιγραδίου, δηλ. του Ljubomir Knežević, ο οποίος εξαφανίστηκε στις 6 Μαϊου του 1999 στους πρόποδες του βουνού Čičavica, κοντά στην κωμόπολη Vučitrn, του βορειοανατολικού Κοσσυφοπεδίου. Την ίδια τύχη έζησαν ο Aleksandar Simović, δημοσιογράφος και διερμηνέας, ο οποίος εξαφανίστηκε το έτος 1999 στην Πρίστινα, ο Marjan Melonaši, δημοσιογράφος της σερβικής σύνταξης του Ραδιοφωνικού Σταθμού του Κοσσυφοπεδίου, ο οποίος εξαφανίστηκε στις 9 Σεπτεμβρίου του 2000, ο Momir Stokuća, φωτορεπόρτερ, τον οποίο οι Αλβανοί σκότωσαν στο κατώφλι του πατρικού σπιτιού του στο κέντρο της Πρίστινας στις 21 Σεπτεμβρίου του 1999...
Χρόνια τώρα οι εκπρόσωποι του Συνδέσμου Δημοσιογράφων Σερβίας διαμαρτυρήθηκαν, από κοινού με τα μέλη των οικογενειών των απαχθέντων, ζητώντας από τους εκπροσώπους της διεθνούς κοινότητας να διαλευκανθεί η τύχη των απαχθέντων συναδέλφων τους. Επίσης, στις 30 Αυγούστου του περασμένου έτους τα μέλη του Συνδέσμου Δημοσιογράφων Σερβίας τοποθέτησαν, στον τόπο στον οποίο απήχθηκαν οι συνάδελφοί τους, ένα αναμνηστικό πλακίδιο, στο οποίο έγραψαν, στα σερβικά και στα αλβανικά, τα εξής: «Σ’αυτόν τον τόπο εξαφανίστηκαν, στις 21 Αυγούστου του 1998, δύο δημοσιογράφοι. Ψάχνουμε να τους βρούμε».
Όμως, οι Αλβανοί έσπασαν την πλάκα μετά από δύο μήνες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου