Κατά μήκος της παλιάς οδού που οδηγούσε κάποτε από το Ντουμπρόβνικ, της Αδριατικής, προς την Κωνσταντινούπολη, στους πρόποδες του βουνού Rogozna, δίπλα στον ποταμό Banjska, δηλ. κοντά στην κωμόπολη Σφιντζάνη (Zvečan), του βορείου Κοσσυφοπεδίου, μέσα στο γραφικό τοπίο, το οποίο προκάλεσε ενθουσιασμό του Σέρβου βασιλιά Στέφανου Ουρέση, δηλ. του 2ου Μιλούτιν, βρίσκεται το μοναστήρι Banjska, το οποίο γιορτάζει αύριο, Πέμπτη, 7 αιώνες ύπαρξης, και η τύχη του οποίου συμβάδιζε, ανά τους αιώνες, με την άσχημη τύχη του σερβικού λαού – οι εχθροί το λεηλατούσαν, πυρπολούσαν και κατέστρεφαν, αυτό το μοναστήρι μετατρεπόταν σε φυλακή ή σε τζαμί, όμως, στο τέλος, ανακαινίστηκε και έγινε ένα από τα ωραιότερα σερβικά μοναστήρια, δηλ. το μαργαριτάρι του σερβικού Κοσσυφοπεδίου..
Όταν είδε το πανέμορφο τοπίο στους πρόποδες του βουνού Rogozna, ο Σέρβος βασιλιάς Μιλούτιν, του γένους των Νεμάνιτς, επέλεξε τον τόπο Banjska για να χτίσει εκεί το μοναστήρι, τόπο της αιώνιας ανάπαυσής του. Μετά την κοίμησή του, στον τόπο Νεροντίμλιε, ο βασιλιάς Μιλούτιν ενταφιάστηκε στο μοναστήρι Banjska. Τρία χρόνια αργότερα στον τάφο του συνέβαιαν διάφορα θαύματα και ο πιστός λαός είχε αποφασίσει να βγάλει τα λείψανά του από τον τάφο του και να τα τοποθετήσει μπροστά στην εικόνα του Χριστού, στο τέμπλο.
Μετά τη θρυλική Μάχη του Κοσσυφοπεδίου, το έτος 1389, όταν οι Σέρβοι πρόβαλαν σθεναρή αντίσταση στις πανίσχυρες τουρκικές δυνάμεις, κατά την προέλευσή τους στα Βαλκάνια, το μοναστήρι Banjska έζησε στιγμές παρακμής, τα ιερά κειμήλια και τα λείψανα του Αγίου βασιλιά Μιλούτιν μεταφέρθηκαν στον τόπο Stari Trg, κοντά στην πόλη Κοσόβσκα Μιτρόβιτσα, του βορείου Κοσσυφοπεδίου, και έπειτα απ’ αυτό, το έτος 1460, μεταφέρθηκαν κάπου στην τριγύρω περιοχή της Σόφιας, όπου οι πιστοί ιδρύουν το Μοναστήρι Άνω Μπάνισκα (Gornobanjski Monastir), στο οποίο άφησαν τα λείψανα του βασιλιά Μιλούτιν να αναπαύονται. Αργότερα, τα λείψανα μεταφέρονταν σε πολλές άλλες εκκλησίες, και τώρα αναπαύονται στην εκκλησία της Αγίας Κυριακής, στο κέντρο της Σόφιας.
Όμως, η συγκυρία των περιστάσεων ήθελε τα λείψανα του βασιλιά Μιλούτιν να αναπαύονται σ’αυτ’ην την εκκλησία της Σόφιας. Τον 16ο αιώνα ο Τούρκος σουλτάνος διέταξε να καταστραφεί το μοναστήρι Μπάνισκα, επειδή μέσα σ’αυτό εύρισκαν καταφύγιο πολλοί Χριστιανοί, στην προσπάθειά τους να αποφύγουν τον τουρκικό ζυγό. Τον 19ο αιώνα αυτή η κατεστραμμένη εκκλησία του Αγίου Στέφανου μετατράπηκε σε τζαμί. Μόλις το έτος 1990 έγιναν ορισμένα έργα ανακαίνισης του μοναστηριού Banjska, το οποίο είχε αρχίσει, από τότε, να συμμερίζεται την άσχημη μοίρα των δολιμασμένων Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου
Όταν είδε το πανέμορφο τοπίο στους πρόποδες του βουνού Rogozna, ο Σέρβος βασιλιάς Μιλούτιν, του γένους των Νεμάνιτς, επέλεξε τον τόπο Banjska για να χτίσει εκεί το μοναστήρι, τόπο της αιώνιας ανάπαυσής του. Μετά την κοίμησή του, στον τόπο Νεροντίμλιε, ο βασιλιάς Μιλούτιν ενταφιάστηκε στο μοναστήρι Banjska. Τρία χρόνια αργότερα στον τάφο του συνέβαιαν διάφορα θαύματα και ο πιστός λαός είχε αποφασίσει να βγάλει τα λείψανά του από τον τάφο του και να τα τοποθετήσει μπροστά στην εικόνα του Χριστού, στο τέμπλο.
Μετά τη θρυλική Μάχη του Κοσσυφοπεδίου, το έτος 1389, όταν οι Σέρβοι πρόβαλαν σθεναρή αντίσταση στις πανίσχυρες τουρκικές δυνάμεις, κατά την προέλευσή τους στα Βαλκάνια, το μοναστήρι Banjska έζησε στιγμές παρακμής, τα ιερά κειμήλια και τα λείψανα του Αγίου βασιλιά Μιλούτιν μεταφέρθηκαν στον τόπο Stari Trg, κοντά στην πόλη Κοσόβσκα Μιτρόβιτσα, του βορείου Κοσσυφοπεδίου, και έπειτα απ’ αυτό, το έτος 1460, μεταφέρθηκαν κάπου στην τριγύρω περιοχή της Σόφιας, όπου οι πιστοί ιδρύουν το Μοναστήρι Άνω Μπάνισκα (Gornobanjski Monastir), στο οποίο άφησαν τα λείψανα του βασιλιά Μιλούτιν να αναπαύονται. Αργότερα, τα λείψανα μεταφέρονταν σε πολλές άλλες εκκλησίες, και τώρα αναπαύονται στην εκκλησία της Αγίας Κυριακής, στο κέντρο της Σόφιας.
Όμως, η συγκυρία των περιστάσεων ήθελε τα λείψανα του βασιλιά Μιλούτιν να αναπαύονται σ’αυτ’ην την εκκλησία της Σόφιας. Τον 16ο αιώνα ο Τούρκος σουλτάνος διέταξε να καταστραφεί το μοναστήρι Μπάνισκα, επειδή μέσα σ’αυτό εύρισκαν καταφύγιο πολλοί Χριστιανοί, στην προσπάθειά τους να αποφύγουν τον τουρκικό ζυγό. Τον 19ο αιώνα αυτή η κατεστραμμένη εκκλησία του Αγίου Στέφανου μετατράπηκε σε τζαμί. Μόλις το έτος 1990 έγιναν ορισμένα έργα ανακαίνισης του μοναστηριού Banjska, το οποίο είχε αρχίσει, από τότε, να συμμερίζεται την άσχημη μοίρα των δολιμασμένων Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου